kahramanları anlatmayı çok iyi bilen antik yunan'daki şairler, kahramanları acılar içindeyken onların ağlamalarında bir mahsur görmemişlerdir. eski yunanca bir tabir olan bu deyim ise dilimize birebir bu şekilde çevrilmiştir. yunanca da kullanımı " gözyaşları insanın içindeki iyiliğin işaretidir." şeklindedir.
