bir kere vurulduğunuzda kesinlikle ömrünüz boyunca en çok sevdiğiniz beş parçadan biri olarak kalacak olan eser. Bir sokak müzisyeninin sokakta bu parçayı icra ettiği bir youtube videosunda, etraftan umursamazca geçen insanları kasteden bir yorum görmüştüm. "Geçip giden insanlar bu parçayı çalmanın ne kadar zor olduğunun farkında değil." diyordu ingilizce. Birkaç sene önce gitara başladığımda tam olarak bunu düşünmüştüm. Sultans of swing'i çalmak için çalışıyordum ama lick'lerde bir çiğlik, bir yavanlık... "eskiden dinlerken hiç nasıl çalındığını düşünmemişim" diye geçirmiştim aklımdan. aslında birçok klasik rock parçası için geçerli bu. gitaristleri için de. halkın çoğunluğunun "uzun saçlı, serseri tipli" falan diye gördüğü o gitaristler aslında gayet çalışkan, işini iyi yapan insanlar. dışarıdan öyle görünemiyor, çünkü duyduğun müziğin nasıl yapıldığını hayal etmiyorsun.
Knopfler dayımız, amcamız mı desek dedemiz mi desek; onun cayır cayır öttürdüğü şarkıdır. Tam bir rock tarihi klasiğidir. Yazılacak her şey yazılmıştır hakkında muhtemelen ama bir çizik de ben atmadan edemedim.
