köyden bozma aydın ilçesi. mevcut 2 caddesinden biri sürekli kazılmaktadır. bir cadde kırmızı-beyaz parke taşlarıyla düzgünce döşeli ve gayet bakımlıyken diğer cadde yamuk ötesidir. sanırım "tezat böyle olur" mesajı verilmeye çalışılmaktadır belediyece. bütün onarımlar kışın, yağmur yaparken yapılır, koca ilkbahar, koca yaz çuvala girmiştir.
ayrıca okul önüne pazar kurulan ilk ve tek ilçedir, "gel vatandaş, dona gel, sütyene gel" nidaları arasında ders yapılan bir liseye sahiptir. üstelik bu pazar kırmızı caddede kurulmaktayken okul önüne taşınmıştır. kırmızı caddede çok önemli şahıslar oturmaktadır kanımca.
garip bir yerdir, hem kendi hem çevre halkınca "şeytanhisar" diye anılmasının da bir nedeni olsa gerek. aydın'da falan değildir burası, uzaydadır, allah kimsenin yolunu düşürmesin.
yeteneksiz yöneticilerin cennetidir ayrıca, kuralsızdır. altı üstü 2 cadde, 3 okul ve 6500 nüfus itinayla yönetilememektedir. tebrik ediyorum.
ailemin yaşadığı, aslen oralı olunmasa da, zaman geçtikçe benimsenen yerdir. çok sevilecek bir şeyi yoktur dışarıdan gelen için, çünkü yapılacak pek bir şeyi yoktur, kasaba gibidir. fakat her zaman demişimdir, bir yerin sevilmesi için orada anılar biriktirmek gerekir. bu yüzden orası benim için huzurdur. anne kokusu, baba kucağıdır. sabahları kuş cıvıltı ile uyanmak, iki saat bile uyusan saatlerce uyumuş gibi dinç kalkmaktır. baharları sokaklarda dolup taşan portakal çiçeği kokusudur. temiz su, temiz hava, taze sebze, gerçek tereyağıdır. dalından incir, portakal, erik yemektir. camdan bakınca dağları, zeytin bahçelerini, çiçekleri, böcekleri görmektir. ne bileyim, sevilenler, özlenenler orada olduğu için, adı akla gelince iç çekilendir. çocukluktur, gençliktir.
