eski mahallem.
iki sütun.
muazzam.
birinde garip işaretler
mısır mektupları.
ötekisi
taş taş üstüne
sanki
sade.
hep şaşkındı bakışlarım
dört küçük destek
dengenin sihri.
incecik boynum
ve kocaman başım
bakarken semalara yer bakışı,
kıç üstü devrilirdim
utanç içinde,
kıskanırdım.
o hala
denge
ben
dengesiz mahluk.
