muhafazakarlaşan siyasi yapımızla ortaya çıkan gelişmedir. öldürülmek istenen yazarlar, gazeteciler veya her kimse artık öldürülmüyor; itibarsızlaştırılıyor. eskiden sesi çıkanın arabasına bomba bırakılır, evine bomba postalanır, kazaya kurban giderdi.
suikaste kurban gidenler her zaman yüceltilir, büyük toplumsal tepkinin ürünü olurlar. son örnek hrant dink. sağdan soldan, aşağıdan yukardan her kesimin tepki gösterdiği bir cinayete kurban gitti ve failleri büyük yara aldı.
artık moda, devir değişti. konuşması istenmeyen kişiler, içeri alınıyor. hukuk devleti(!) olan türkiye cumhuriyeti nde artık suçlar cezasız kalmıyor. yazar, çizer, asker, polis her kim susturulmak istense harika iddialarla içeri alınıyor.
not: tutuklanan, gözaltına alınan her ismi bu gerçekle bağdaştırmıyorum. ancak sayısı azımsanmayacak kişi bu nedenle içeride. **
zira günümüzde moda geçmişte ölen önemli kişiler için suikaste kurban gitti iddiasında bulunmaktır. bir gün ahmet özal çıkar babam suikaste kurban gitti der. bir gün birisi çıkar eşref bitlis ve subayları öldürüldü der. ya tamam doğru olabilir de büyük ihtimalle de öyledir neden bugüne kadar beklediniz be adamlar.
insanların sonunda problemlerin tek bir kişiden değil ortada olan bir fikirden kaynaklandığını anlamalarının sonucudur. suikast yüzeysel bir çözümdür sorunun dibine inmez, sadece hayatları yok etmekle kalır.
türkiye açısından ele alırsak evet belki suikastlar azaldı, fakat bu demek değildir ki iyiye gidiyoruz. sadece demektir ki savaşın zemini, şekli değişti. bir insanı fikirleri uymuyor diye öldürmek; fikirleri uymuyor diye toplumun gözünde karalamak ve kişilik haklarını ihlal etmek, psikolojik olarak çökertmek ile aynıdır. ikisi de insanlığa sığmaz fakat ne yazık ki insan olmaktan çok haklı olmaya çalışan bir varlığız genelde. ama yol ne olursa olsun unutulmamalıdır ki fikirler silahlarla nasıl susturulamıyorsa farklı fakat amacı aynı eylemlerle de susturulamaz. bir kitapta geçen bir cümle bile bir insanın beyninde fikirlerin filizlenmesini sağlar. kitaplar yakılır, fakat o cümleleri oluşturan çevre aynı kalır, düzen aynı kalır. öyleyse o fikirler yine yeşerecektir. anlamalıyız ki insan beyni istediği yöne çekilebilir belki ama asla varlığını değiştiremez, bir yerde mutlaka yolunu bulur. bulamazsa da o kişi insanlıktan çıkmıştır zaten ki bu herhalde bir canlının ulaşabileceği en zayıf noktadır.
