albümün en güzel parçalarından biridir. * adamlar bu yaşa gelmişler, bu kadar sorun yaşamışlar * ve sonrasında berbat bir albüm yapmışlar... valla dinlerken insan bi fena oluyor. tam öldüler dediğimiz anda bunun gibi bir albümle, hemde içinde böyle bir entsrümental bulunan bir albümle geri dönmeleri çok harika oldu. tabiki orion la kıyaslamıyorum ama ellerine sağlık be çok güzel olmuş.
3:53 te başlayan solosunu haluk levent in yazdığını düşündüğüm parça, bunun dışında yapı olarak to live is to die tarzı olmuş, intro ve outro yine aynı sistemle gidiyor ancak riffleri de vurucu olmasına rağmen parçada malesef öyle patlama yapılan bir yer yok, dolayısıyla biraz hayal kırıklığı yaratıyor.
6.18'de james'in başlattığı soloyu, 6.47'de kirk'e devretmesiyle giren wah'ın coşkuyu tavan yaptırmasını sağlayan metallicanın yeni enstrümantal şarkısı.
call of ktulu,orion ve to live is to die ile aynı familyadan aynı iskeleti taşıyor ben onlar kadar etkili bulmadım bunda cliff burton la hiçbir alakasının bulunmaması etkili olabilir.şarkı çok titiz mixlenmiş ilk dinlediğimde canlı çalabileceklerinden şüphe ettim fakat adamlar çatır çatır çaldılar.3:54 te başlayan vurucu solonun james hetfield in eseri olması şaşırtıcı gelmedi zira vah pedalı veya tremolo kolu değil solonun tüm duygusu tuşede
06.18 de ki başlayan soloya kendinizi verdiğinizde gözünüzden yaş gelmesine sebep olan metallica'nın 2008 yılında çıkardığı death magnetic albümündeki güzel parça.