Aslında bütün suçlular değil. Büyüklük hezeyanı içinde olan narsistler için olay yerinde toplanan kalabalık bir tür rituel gibi algılanıyor yani kendisine tapinan insanlar olarak görülüyor.
Duygu merkezi olmayan psikopatlar ise korku nedir bilmiyor. Hani bal porsugu var ya aslana saldıran onu gibiler. Yakalanmaktan korkmadiklari içinde oraya geri dönmekte sıkıntı duymuyor.
Bazılarında ise bu bir çeşit meydan okuma. Kimilerinde ise gizliden gizliye pişmanlık duyduğu için yakalanma ve rahatlama isteği.
Yani özetle her suçlunun motivasyonaları aynı değil.
