suat kılıç ın insanı çileden çıkaran diksiyonudur. arkadaş bir insan kendini bu kadar mı kasar ulan az rahat ol lan sende insansın pezevenk,bakansan bakansın ne olmuş yani kamer genç gibi olma ama kendini de maymun durumuna düşürüp dinleyenleri etkileyeceğim diye can sıkıntısından kıçını parmaklattırma.
bir yerden sonra dikkatin dağılmasına yol açan diksiyondur. ne zaman bu adamı dinlesem " niye bu kadar abartıyor lan ?" falan derken kopuyorum konuşmadan.
