Ayışığı kanıyor,
Kör gecenin koynunda
Sam rüzgarı üşüyor
Ruhumun ayazında
Sen çöllerin ardında
Bozkırın koynunda yalnızsın
Sen fısılda adımı
Bu su masalını dinle!
Meleklerin ağıdı
Yazıyor bulutlara
Güz destanını
Dinle duyuyor musun?
Yalnız ırmakların
Göç şarkısını...
Sen çöllerin ardında
Bozkırın kornunda
Yalnızsın...
Ayışığı kanıyor,
Kör gecenin koynunda
Sam rüzgarı üşüyor
Ruhumun ayazında
Sen çöllerin ardında
Bozkırın koynunda yalnızsın
Sen fısılda adımı
Bu su masalını dinle!
Meleklerin ağıdı
Yazıyor bulutlara
Güz destanını
Dinle duyuyor musun?
Yalnız ırmakların
Göç şarkısını...
“denizin ecesiyim, dedi
o büyük yalnızlığın, uzak
esrarıyla dokunurum sana.
kavuşma değilim ki ayrılığım olsun
ne bağış, ne ceza
bir iç çekme vaktiyim olsa olsa…
ağladığım bütün parmaklarımla gelirim
sen de öyle değil misin
kardeş zehirlerle gümrah bahçelerimiz
sevincimiz kaç mutsuzluğun günahı
yeni değil kumların su masalı.
denizin yasıyım sana
hecem mavi, cümlem sarı
gelsem de gelmesem de
bir kırmızı benim kadar solar sabaha.
hoş geldin ölümün dünya mucizesi…” (bkz: şükrü erbaş)
