emek vermeden kazanılan ya da bir şekilde elde edilen paranın harcanma şeklidir. zengin babanın şımarık çocuğu'nun yaşam şekli olarak da ifade edilebilir.
alın teri ile kazanılmış paranın iktisatlı bir biçimde harcanması ise paha biçilemezdir.
eğer harcanan kişinin kendi parası ise istediği gibi harcayabilir inancındayım..başkasınınsa da su gibi harcayabilir ama hoş olmaz.kimsenin de sen bu parayı neden su gibi harcadın aklından zorun mu var demeye hakkı olmaz. kişi parasını isterse biriktirir isterse her istediğine o para sayesinde sahip olur ardını arkasını düşünmeden.hangisi doğrudur tartışılır ama bana göre kişinin arkasını düşünmeden hesap yapmadan deli gibi hatta bazen görgüsüzcesine parayı harcaması daha doğrudur. belli bir yerden sonra doyduğunu görüp duracaktır nasılsa diye düşünülse de insan isteklerine sahip olmaya doymayan bir kan emici olmasından mütevellit o para bitene kadar durmaz.bir de parayı hasta ruhlu gibi harcamanın şöyle iyi bir yanı vardır ki o da para bitince harcayacak bir şeyin kalmamasının verdiği müthiş "ohhh iyi oldu bana" tarzı oh çekme işidir. lakin paranın parayı çekmesi gibi bir hali de vardır ki bu da evlere şenlik bir durumdur. ne kadar harcarsanız onun iki katı bir yerlerden gelir.işte bu da en ballı olanların durumudur. bunların paraları hiç bitmez harcadıkça yenisi türer, gelene şaşırsalar da kısmetli olduklarını düşünürler. oysaki gerçek kısmet dünya üzerinde sevmek ve sevilmektir..aşık olabileceğin birinin olmasıdır. gerçek kısmet derin duyguların sahibi olanı bulmaktır. gerisi arkasından silsileler halinde gelir. çünkü aşk bütün kısmetlerin sahibidir...
