önce hafif bir beyazlık oluşur yüzlerinde , sonra "yoo hayır ben öyle değilimvari bakışlar", sonrasında iyice üstüne gidildiğinde kızarmalar...
suçu yüzüne vurulan insan küçük çocuk gibi cevaplar verir. "hayır hiç de değil", "aslı sen öylesin" ,"sen ne sanıyorsun kendini", "atıyorsun hiç öyle bir şey yapmam ben", "ben de hayır diyebilirim bir keree" gibi zırvalar.
suçu yüzüne vurulan hiç bir zaman suçunu kabul etmese de içten içe ezilir.
eğer davranış tarzında karşı saldırıya geçmek yerine sağduyulu bir özeleştiri mekanizması oluşturulabilirse hatalı olunup olunmadığı anlaşılacak ona göre davranılacaktır.
hayli suçlu olduğun bir konuda alttan alma nezaketi bir gönül borcudur aynı zamanda. zeytinyağlılığın lüzumu olmaz o zaman. belki kendini suçlu bulmuyorsundur özeleştiriye rağmen. vaziyet öyleyse çözüm sakinlikle olgunlukla konuşarak tavır takınmaktan geçer.
suçun insanın yüzüne vuruluşu da muallak bir tanım biraz. çok hatalı bir insana nasıl bir üslupla suçunun ifadeleneceği de mühim hayli. çünkü üslup çirkinliği ters tepebilir. sert tavırlardan kaçınıp ifadelenmelidir mevzu. yoksası kısır döngü bir çekişmeye uzanabilir.
sen suçlusun?
hayır, asıl suçlu sensin?
hadi ordan!
ha siktir ordan gibi!
