Jeoloji alanından arkeolojiye aktarılan tabakalanma yöntemi ayrı dönemlerde oluşarak üst üste yığılan katmanların sıralanmasına dayanır. Altta bulunan katmanın üstündekinden daha eski olması gibi son derece basit görünen bu yöntem, uzun süre bilim dünyasında tartışıldıktan sonra ancak 19. Yüzyılın ortalarında genel kabul görür.
tabakabilim, Yerkabuğunun kısımları olarak ele alınan tabakalı kayaların formasyonlardan, bileşimlerden, istiflenmelerden ve korelasyonlarından söz açan jeoloji koludur. Bir alan veya bölgedeki kayaların nitelik, kalınlık, istiflenme, yaş ve korelasyon yönlerinden ele alan tasvirci jeloji bölümüdür.