To the bone için yaptığı işleri beğenemediğim müzisyen. Bunda, kendisinin en sevdiğim müzisyen olmasının da payı olsa gerek. Her yeni albümünde beklentiyi Everest'e çıkarıyorum çünkü. yoksa albüm kötü olmayacak.
aslında böyle bir albüm çıkaracağının sinyallerini bir röportajında vermişti, röportajda "kağıt üzerinde progressive rock sanatçısı gibi gözüksem de pop müziği de çok severim eheheh" gibisinden bir şey söylemişti. şarkılarında ufak da olsa etkilerini görüyoruz.
Her eseri mi muazzamdir bi insanin? Eline degdigi her sarkiya oyle bi imza birakiyo ki; baska gruplarin sarkilarinin infosuna tiklama istegi geldiginde adini goreceginizi biliyo oluyosunuz.
porcupine tree' nin herşeyi olan, belki güzel sesli değil ama güzel beyinli insan. kendisi opeth' in birçok albümünün ( heritage dahil ) prodüktörü olmuştur. mikael akerfeldt ile cici bir arkadaşlıkları bulunmaktadır. son zamanlarda gerçek progressive müzik yapan nadide adamlardandır.
Edit: biraz egoist bir insan olduğunu söylemeden geçmişiz. Fakat bir önemi yok sanırım, egoist olması yetenekli ve mükemmel olduğu gerçeğini değiştirmiyor. dream theater da sevmiyormuş kendileri. O zaman sorarız wither' ın klibinde ne arıyorsun, repentance de işin ne, neden lazarus' un rudess' lı versiyonu var diye. ama yine de seviyoruz yanlış anlaşılmasın.
"I guess I've made a lot of records huh? And far too many that aren't very good, but there you go. My philosophy has always been to learn by your mistakes and personally I can't really judge the quality and direction of something until it's been released into the world," sözlerinin sahibi alien.
kısaca şöyle demiş: "çok fazla kayıt yaptım, ve çoğu da pek iyi değildir. kişisel felsefem her zaman "hatalarından ders al" olmuştur ve bir şeyi piyasaya sürmeden önce kalitesini ve gideceği yönü sezme kabiliyetine sahip değilim."
favori albümlerini de şu sözlerle ifade etmiş: "For the record my favourite albums amongst those I worked on are Porcupine Tree's In Absentia, No-Man's Returning Jesus, IEM's Arcadia Son, Bass Communion II, Anja Garbarek's Smiling and Waving, and Opeth's Blackwater Park. I'm pretty happy with those."
insanların kendisini opeth ile tanıması ne kadar acıdır aslında bu kıymetli adam için, yani en azından öyle olmalı. o kadar çok başarılı projesi vardır ama ne yazık ki popülaritesi opeth'in önüne hiçbir zaman geçememiştir.
