ben liseye giderken (1960 lar) öğretmenler soru kağıtlarını stencille çağaltırlardı. makinayı çalıştırırken makinaya ilk giren ikağıtlar genellikle bozuk ve buruşuk çıkar ve öğretmen de bunları çop kutusuna atardı. bu iş her zaman sabah dersler başlamadan yapılırdı.
ilk ders arasında stencil odasına koşar, birimz erkete dururken diğerimiz çöp kutusundan mumlu şablon ve bozuk kağıtları alıp bahçede soruları temize çekmeye çalışırdık. Çözebildiklerimizi de sınıfa dağıtırdık.
şablondaki koyu mavi mürekkebi ellerimizden çıkarmak için , ellerimizi toprağa sürtmek dahil, olmadık eziyetlere katlanırdık.
bugün, şakirt tayfaya mesaj vermek amacıyla yapılması gereken sokak sanatıdır. sadece yazıcı gerektirir. hatta güzel çiziminiz varsa, sadece kağıt kalem ve maket bıçağı gerektirir.
1996 yılından itibaren dünyanın bir çok ülkesinde yaygın bir öteki savunucusu ya da azınlıkçı sanatıdır.
mesajlarını net olarak verirler. türkiye'de de 2 sene içinde gelişmeye başladı, hadi hayırlısı.
