freud'un dediklerini doğrulayan (insanın iki büyük amacından birisi toplumda kabul görme) fakat günden güne egolarının artması üzerine, büyüdüğü yaşadığı çevreyi beğenmeyen, rotasından şaşmış bir füze gibi ilerleyen, sağa sola emirler yağdırdığında kendini evrenin yaratıcısı sanan( teist olduğunu varsayarak), kapitalizmin nimetlerinden kendi çıkarları doğrultusunda iyi yararlanan, ne istediğini bilmediği için zaman geçtikçe bir sürü istemediği şeye sahip olan ve zamanla bu istemediği şeyler tarafından ele geçirilecek olan, kendince besin zincirinin en üst seviyesinde yer aldığını sanan fakat bana göre parazit yaşamın baş rolünü oynayan, gerçek hayatın konuk oyuncusu.
ayrıca geçen hafta uykusuz dergisinde fırat budacı kendimi durduracak değilim köşesinde statü arsızlığını ince ve sivri bir dille çok net şekilde anlatmıştır.
