ben küçükken babamla yaptığımız haftasonu aktivitesi. çoluk çocuk herkes bağırırdı maçta. gol olunca birberine sarılıp salya sümük sevinirlerdi. biz çekirdek çitleyip eve dönerdik. bağırsanıza ulan niye susuyonuz dimi. hem çekirdeği evde de çitleyebilirdik. neyse ki babam bu gerçeğin farkına erkenden vardı da bi daha çekirdek çitlemek için hiç o kadar mesafe gitmemize gerek kalmadı. o günden sonra hep evde televizyonun karşısında çitledik çekirdekleri.
edit: çekirdek çok nalet bi şey yahu. bi başladın mı yazmayı bırakamıyosun. çekirdek.. çekirdek...çekirdek...
