ayakta duranın komedisi. yani bizdeki meddah. gerçi meddah yaşananları acısı tatlısıyla ve omzunda peşkiriyle hikaye eder. özellikle gülme üzerine kurmaz hikayesini. gülünecek şey bulursan gülersin. stand up komedi anlatıcısı da adı üzerinde meddah gibi tek başınadır. ayakta duruşu bir barda içki elinde demlenme duruşunu andırır. hareketsiz çizgi roman kıvamında anlattığı için olayları canlandırmak dinleyicinin algılamasına ve zeka düzeyine bırakılır. yalnız dinleyiciden zeka düzeyine göre beklenen bu katılıma güvenerek espriyi anlayan güler anlamayan andavallıdır napayım diyen komedyen ağaca toslar. komedi subjektif olup subjetivitenin sınırları yaşanılan toplumun kültür sınırlarına kadar dayanır. anglo-amerikan faydacı geleneğinin hayatı kolaylaştırmaya dayanan kültürü ve onun doğurduğu espri anlayışı uzun yıllar amerikalı gibi soğuk espri yapma diyerek küçümsenmiştir. toplumsal kültüre dayanan şeylerin küçümsenmsesi küçümseyenin algı kapılarının açılmadığını gösterir. uzun yıllar içinde tv lerde sitcom - situation comedy - dizisi seyrede seyrede kısmen amerikanlaşan dinleyici şimdi de vay anasını amerikan esprisi ne kadarda zekaya dayalı diyerek onu göklere çıkarmakta kendisini zeki sanmakta ve diğerlerini yerin dibine batırmaktadır. mizah ve kara mizah-ironi geleneği olan toplumumuz komedi anlayışındaki bu tek düzeliğide aşabilecek yetenektedir. bu konuda favorim her zaman olduğu gibi karadenizli hemşerim temel' dir.
