samanlıkta iğne aramak gibidir. hatta onca gıda fabrikası olan bursa gibi bir yerde bile bu sıkıntıya düşebilirsiniz. nedeni bilinmez ama tipine göre stajyer alan fabrikalar vardır. mesela güzelseniz daha güzel çalıştığınızı düşünürler. çirkinseniz etrafa salya sümük bulaştırmanızı kimse istemez öyle değil mi! hatta sizi almak istemiyorlarsa çok sık rastlanılan durumlardan biri; "biz yazın fabrikayı çalıştırmıyoruz" yalanıdır. bozguna uğramış gibi hissederken bir an mühendisin üstüne atlamak, saçını başını yolmak istersiniz. "olur mu öyle şey bu sezonluk çay bahçesi mi?!" diye içinizden söylenseniz de, bunun hiç bir faydası yoktur kendinize. daha sonra öğrenirsiniz ki aynı fabrikaya fakültenizden başka bir arkadaşınız yaz stajı için kabul edilmiştir. o an hayatın acı ama gerçek yüzüyle karşılaşır bir rüzgara kapılıp evin yolunu tutarsınız. arkadaştan mı fabrikadan mı nefret edilir, işte o an bütün duygular iç içedir. torpil her yerde olduğu gibi burda da konuşturur kendini. sonraları adı şanı duyulmayan bir fabrikaya girilir ve buna da şükredilir.
çok zor bir eylemdir.her zaman son ana bırakılır ve yumurta kapıya dayanınca bütün kontenjanların dolduğunu görürsünüz.en rahatı naylon staj bulmaktır aslında*.
staj alanına göre zorluk derecesi değişen olaydır.. iyi bir özel okulda okuyorsanız duvarlardaki ilanlardan kendinize staj yeri seçme lüksüne de sahip olabilirsiniz bir anda mesela..
