televizyon başında maç izlemeye alışmış bünyeye coşku patlaması yaşatacak olay. en sevdiğiniz forvetin, sağ kanadı slalomlarla geçip kıvrak ayak hareketleriyle kaleye ilerlediğini canlı ve yerinde izlemek paha biçilmezdir.
bir besiktas taraftarı olarak uzun zamandır zevk alamadıgım hadisedir. Peki bu besiktas taraftarı stadyuma gitmekten neden vazgecmez? cünkü o taraftar stadyuma helal olsun dedirten besiktas taraftarının bir parcası olmak icin gider, oynanan futbolu izlemeye gitmez. Umulan odur ki, futbol takımı da taraftara ayak uyduracaktır ve stada gitmenin diger bir sebebi olacaktır.
(bkz: stadyumda taraftarı izlemek)
bir futbolsever ve taraftar için vazgeçilmez olandır. kameraların sizi yönlendirmesinden başka topsuz alanda olanları yedek klubesindekinlerin haleti ruhiyeleri gibi saha da olan herşeyi izleme şansına sahip olursunuz. normalde keyiflidir ama türkiye de değil. bir haftasonu aktivitesi olarak hani ailemi de alayım maça gideyim demek pek mümkün değildir.
türkiye de taraftar dışında bir futbolsever olarak giderseniz stadyuma ağzınızın payını da alırsınız. hani oturup ta maç izleyemezsiniz*. ayakta da olsa sessizce yine maç seyredemezsiniz*. taraftar olmak takımının yanında olmak iyidir. ama başkalarına tahamül edemeyerek bunu da fiziksel olarak dışavurmak içimize işlediğinden stadyumda maç izlemek ızdıraptır.
