içinde ne olduğu bilinmeyen ve maç heycanı nedeniyle tadınada bakılmaksızın yutulan köftelerdirler.
kimi rivayetlere göre ölü at ve eşek etinden yapılan hijyenik olmayan ortamlarda üretilen az veba,az tifo ve birazda mikrobun etle buluşmasıyla oluşan mükemmel yiyecek.
stad yakınlarında oturuyorsanız en az iki haftaya bir kokusunu içinize çektiğiniz köftedir. temizliğinden şüphe duymasam ilk ben alırım tezgah kurulduğunda ama olmuyor.
tüm uuserlar tarafından at, eşek eti olduğuna kanaat getirilmiş olmakla birlikte yine bu şekilde beyanat vermiş tüm uuserlar tarafından afiyetle yenmiştir efendim bu köfte. kendimi de sokuyorum bu sınıfa. afiyet olsun.
tadı bambaşka olan köftedir.
artık stadyumun ahenginden midir bilemem, ama köfteye baharat misali bin kat daha lezzet katıyor sanki *.
(bkz: ne içirdiniz lan bana)
özellikle soğuk havalarda insanın içini ısıtan, burnunun dibinde pişen köftelerin kokusuna dayanamayıp hadi at abi bir tane daha denilmesine sebep olan yiyecek.
lezzetini pisliğinden alan köftedir.maç sonrasında tüketildiğinde maçın tüm yorgunluğunu alma özelliği vardır.tahriş olan boğazları eski haline getirir.
(ayran dahil olmak üzere) maç başlamadan önce 2 ytl , devre arası 4 ytl, maç çıkışında ise 1 ytl olduğundan; maç boyunca aç kalıp, maç çıkışı 2 tane alınması daha iyi olan köfte.
bursa atatürk stadı'nın altında bunlar için kesin çözüm bulunmuş ve stat altındaki ufak yerler onlara işyeri olarak tahsis edilmiştir , ama işyeri olduğuna aldanmayın onların köfteleri seyyar köftecilerin ki kadar lezzetlidir.
bir donem 3 ay surekli yedigimiz, sonra her zaman aldigimiz amcayi yerinde bulamayinca sebebini sordugumuz ve kedi etinden uretim yaptigi icin zabita tarafindan tezgahinin goturuldugunu ogrendigimiz ve uzun sure kofte yiyemememize sebebiyet veren gida turu.
