rüştüyü, kejmanı döven stadında adam bıçaklayan, yayıncı kuruluşun kablolarını kesen, rakip takıma ses bombası atan, karşı takımın antrenötürün kafasını yaran taraftarla aynı taraftardır.
not: eksilenmişim yanlış bir nokta mı var da ben kaçırıyorum.
tabi stad dışında başka insanlara ya da alakasız insanların mallarına zarar veren malları aynı kefeye koymamak lazım. onlar maldır, diyecek bişey yoktur.
çok iyi yapan taraftardır. daum u ellerine verselerdi bu kadar yakmazlardı ama olsun sen şampiyon olamayıp kalkıp bilmem kaç milyarlık zemin yaptırırzan taraftarında böyle yakar hacı.
türk polisinin bulaştığı, en hafif tabirle haddini aşmak olarak adlandırılabilecek eylemlerini bilmesek durup dururken tepki gösterdiğine inanacağımız taraftardır.
ha tribünü yakınca veya benzinliğe hasar verince polis birden insan canlısı yaratığa mı dönüşüyor desen orada haklı olursun da, bu insanları da canı sıkıldı da ortalığı ateşe verdi şeklinde yaftalamak, üstüne bunu çok geniş bir kitlenin tamamına ithaf etmek hoş değil.
hele ki bunu fenerbahçe otobüsüne gerçekleşen saldırıyı haklı göstermek için kullanmak ise ya idrak ile ya da vicdan ile ilgili bir sorunun olduğunu gösteriyor.
adetten not: sorgulaması kimsenin haddine olmayacak derecede iyi bir galatasaray taraftarıyım. hatta peşinen söyleyim, sözlükte de sadece futbolla ilgili olmak koşuluyla fenerbahçe taraftarlarını kızdırmak için yazmış olduğum nice giri vardır. futbolla ilgili her şekilde didişiriz ancak konu insani değerlere gelince, vicdan sahibi herhangi bir takım taraftarını, fenerbahçe otobüsüne yapılan saldırıya sevinen ultraslan taraftarına tercih ederim. işin özeti, sevdiğimiz renkler haricinde ortak paydada buluşmamızı sağlayacak nice husus varken her takımdaki sadece galibiyet odaklılar, daha da doğrusu rakibinin kötülüğüne kendi takımının başarısından daha çok sevinenler yüzünden karşılıklı nefretle doluyoruz. yapmayın, etmeyin.
