metallica bozdu yeaaaaa furyasına yeni ergenler kazandırmış albüm. Oğlum metallica işte, onlar da insan her albümünde sana welcome home mu yazacak?
Ayrıca albüm yapıldığı tarzda da canavar bir albümdür (ki ben o tarzı pek sevmem başka mesele). Larsın davulları kafa sikiyor yeaaa öyle davul mu olur diyen ergenler, Down çok sert yeaaa deyip koskoca Phil anselmo'yu metallica konserinde yuhlayanların biraz daha farklı versiyonu olsa gerek.
ılımlı ergenlerin de "metallica abi 'yeaaaaa' dinlenir bu" tavrını sergilemesine sebebiyet veren albüm. metallica'yı kimse eleştirmesin, isminden ötürü dinlesin.
nedense hep metallica'nın en kötü albümü olarak değerlenidirilir, ki metallica baz alınırsa evet en kötü albümleridir. ama bu adamların en kötü albümü olan st. anger, zartallica diye başka grubun çıkış albümü olsa o grup patlardı kesinlikle. şöyle güzel böyle iyi diye göklere çıkarılırdı, buna eminim. ama metallica yapınca herkes kötü olmuş dedi bu albüme.
lafın kısası, adamlar sıçarken bile değme gruplara taş çıkarıyorlar.
albüm ilk çıktığında merakımdan dolayı 1 hafta dinledim albümü. o hafta içinde arada sırada kulaklığımı alıp ne dinliyosun bakıyım diyen arkadaşım yine aynı şeyi yaptı. 2 saniye sonrası verdiği tepki "peynir tenekesi mi çalıyor bu davulcu?" oldu. nasıl bok olduğunu varın siz anlayın artık.
some kind of monster'ı izleyenler bilirler. bu albümü çıkmadan önce müzik eleştirmenlerine, menejerlere vs dinletirler. herkes "yapmışsınız gene babalar. ceymz abi taşşağını yiim mükemmel olmuş." diye goygoy yaparken sadece lars'ın babası eleştirir. demek ki neymiş? metallica'nın yanındaki padişahım çok yaşa cılardan kurtulması lazımmış önce.
saint-quentin adlı abd nin en azılı haydut ve katillerinin mahkum edildiği mapushanede kliplendirilmiş parça.
bence o albümün tek işe yarayan kafi miktarda fevri şarkısıdır.
ama kllibi çok ütopik, elemanlar oraya normal mahkum olarak düşseydi en fazla 3 günü bakir olarak geçirebilirlerdi.
en bakılabilir olanlarını seçtiklerine emin olmakla beraber bence o görüntülerdeki mahkumlar sadece eşgalden 5 er sene yemişlerdir.
metallica'nın en başarılı albümlerinden biridir.
başarılıdan kasıt tematik amacı tutturmaksa en başarılı albümdür diskografilerindeki. savrukluğu, boşvermişliği, öfkeyi bu kadar anlatan bir ses yakalamak çoğu grup için imkansızken bunu kim başarabilir diye sormak da, metallica gibi bir grup varken haksızlık olur. diğer metallica albümleriyle müzikal kalite açısından karşılaştırıldığında en dipte olsa da, derdini en iyi anlatan albüm budur bu adamların diskografilerindeki. çok ilkel bir sesi var albümün, temalar id'den fırlamış gibi, şarkı sözleri sarkastik. albümün çiğliği ve ilkelli çok hoşuma gidiyor. iyidir iyi. bu aralar en fazla dinlediğim albüm kendisi.
edite ek: madem bu kadar merak ediliyor, en sevdiğim metallica albümlerini de bir sıralayayım:
1- load
2- master of puppets
3- metallica
4- st. anger
5- ride the lightning
6- kill 'em all
7- ... and justice for all
8- reload
9- garage inc.
10- s&m
11- death magnetic & beyond magnetic
12- lulu
Thrash'den hatta heavy'den bir milyon kilometre uzaklaşılmış 2003 yapımı Metallica albümüdür. Baterinin sesinin pata pata gibi ses çıkartması can sıkar. Heavy ve Thrash sevenleri ayrıca hüzne boğar. Ancak yaşanan durumlar göz önünde bulundurulduğunda buna şükür dedirtir. Bu açık death magnetic ile oldukça kapatılmıştır.
Aslında güzel şarkı lan. Yıllarca hakkını yedim "Ehehe St. Anger çok boktan." diye ama baya gideri varmış şarkının. ayrıca üçüncü nakarat sanki daha bir etkileyici gibi.
Hakkında okunan çok olumsuz eleştirilerin etkisiyle satın alınmayan, ama anladığım kadarıyla metallica'nın karizmasını bayağı çizen bir albüm.
Aynı ismi taşıyan şarkısının videosunu hayal meyal hatırlamamın yanında "len bu ne, metal için sırf kafa siken gürültü derlerdi kızardım galiba bazen haklı çıkıyorlar" dediğimi anımsıyorum. Belki bu aralar tekrar ziyaret etmek gerekir kim bilir.
The unnamed feeling gibi kaliteli bir parçayı barındıran albümdür. En kötü albüm diye nitelendirilmesi Metallica'nın albümü olmasındandır. Yani bi kill em all, master of puppets veya and justice for all ile kıyaslandığı için.
Aslında lars bu albümde coşturmuştur hatta ve hatta performansının daha iyi olduğu tek albüm justice'dir. Fakat davul soundları o kadar boktandır ki dinleyenler "yeter artık lars çalma amına koyim." der. Fakat genel olarak bakılınca some kind of monster, frantic, shoot me again gibi hoş parçaları vardır bu albümün.
