(#18522235) şahan gökbakar'a gülmemenin yetişkinlik olduğu sanrısında. arkadaşları ona aynştan diyor.
Doğrusu Mahallede rıfat abi var kendisi köy enstitüsü mezunu o da gülüyor bazı sahnelerde. hem de kişneye kişneye.
Yani bir sahneye gülmenin zekâ ile bağlantısını ispat ettiğini mi düşündün? Espri anlayışı da diğer şeyler gibi nesneldir. Neye gülüp neye gülmeyeceğimizi de mı toplum belirleyecek? yani sen şahan gökbakar'a gülmüyorsun diye dünyan apaydınlık oldu, çakraların açıldı, bir ceylan su içmeye mi indi?
Ben de yiğit özgür'e gülmüyorum amına koyim. kaç var benim iq? 200 var mı?
(bkz: oytunkaran/#18790775) adını soyadını saklamayan yazar. ne var kardeşim bebeler gibi olmadığım karakterin nickini mi alalım. * ayrıca burada adımı sonradan söyleyip prim mi yapalım. * isteyene adreste verilir değil mi kardeşim. *
kapı komşusuyum, her gece eve aldığı erkekler yüzünden sokağa çıkamaz olduk. mahallenin namusunu iki paralık eden yazar.
her gece geç saatlerde kapılarımızı çalıp, vazelin isteyen yazar.
ortada bir linç vardı hemen meşalemi, tırpanımı alıp koştum ve sorgusuz sualsiz linç ettiğim yazar.
şahsen amerikalı olsam katran ve tüy ile linç ederdim.
