aklıma her geldiğinde hep o cümle kulaklarımda yankılanıyor
''çocukları küçük kurşunla öldürürler değil mi anne?''
böyle bi zulümle empati yapmak imkansız lakin son süreçte yaşananlardan sonra zalimin eline güç geçince nekadar sınırları zorlayabildiğini gördük.
zulmü yapan değişir ama katledilen yine biz.. hep biz oluruz...
srebrenicada, uluderede, reyhanlıda, sivasta, başbağlarda, maraşda, dersimde, agosda, taksimde ve bilmememiz sağlanan nice yerlerde olduğu gibi...
ölmek kolaydır, ölüme gitmek de kolaydır bakmayın siz. Olümü beklemek zordur.Hele en zoru, haksız yere, çaresiz, esaret altında ölümü beklemektir. Haberlerde madencilerimizin ölmeden önce duvara yazdıkları yazıları görmüştüm. Allah'ım kurtar bizi yazmışlar, ölümü beklerken. Bir umut. işte bu on binlerce kişi de bu imkanda yoktu. Her saniye ölmek nedir bilir misiniz? Ben bilmiyorum. Eminim bu binler biliyordur. Ahirette karşılaşırsak eğer, anlatırlarsa hissettiklerini, kim bilir burada kahrolduğumuzun kaç katı kahrolacağız tekrar. Toprağınız bol olsun. Affet bizi Srebrenica..
srebrenica. gümüş şehir. kaderi isminde saklı ruhların şehri.
18 yıl önce gümüş mermiler saplandı toprağına, kan gölüne dönüştürdü seni.
8000 tabut, yeşil bir mezarlık yaptı senden.
mavi kasklı askerler koruma vaadiyle sırtından vurdu seni.
anaların feryadı kara bir fırtına koparttı ve gökyüzü mavi olmaktan korktu.
dualar srebrenica toprağına. toprağa karışanlara, toprakla kaybolanlara, toprağını terk etmek zorunda kalanlara ve toprakla bir olanlara. beddualar ise katliamın sorumlularına radko mladiç , radovan karadziç, sırp ve hollandalı askerlere, katliama göz yuman avrupa birliğine ve birleşmiş milletlere.
orada da söyledim burada da söylüyorum, hepiniz türk yavşağısınız!
bi de yazarcığın biri demiş ki;
--spoiler--
gavur sözlüğün hakkında bir şey yazmadığı katliam. ulan mod sen ne ayaksın. kıçı kırık terör eylemleri için gelişmeleri yakıyorsunda şimdi neden sustun.
(aciz i mutlak, 11.07.2013 03:16)
--spoiler--
boşnaklar senin acı anılarını mı anımsıyor?
madımak için seninle mi ağladı?
sarıkamış'ta ölen o kadar asker için sırtını mı sıvazladı?
ulan açın okuyun, ikinci dünya savaşında, 1991'de bosnalılar dediğiniz müslüman sırplar sırf farklı dine mensup oldukları için, sırf çıktıkları yeri unuttukları için nasıl saldırdılar sırplara. Bi dağılımına bakın;
müslüman sırplar(bosnalılar)
katolik sırplar(hırvatlar)
ortadoks sırplar(sırbistan sınırları içerisinde olanlar)
okuyun az. 500 yıl osmanlı dediğiniz imparatorluk dediğiniz ganimet yemekten başka derdi olmayan ülkeye mensup bireylerin, insanların kaderlerini nasıl düzdüklerine bakın.
dinmeyecek acıdır srebrenica , ''medeni'' avrupa'nın gözü önünde yapılmış son yılların en büyük insanlık suçu. 12-13 yaşındaki çocukların sırp piçleri tarafından arkaları dönük bir şekilde kurşuna dizildiği , kadın çocuk demeden tecavüze uğradığı katliamdır , oysa ki tek suçları müslüman olmaktır. bu katliamın ne kadar vahşet verici olduğunu görebilirsiniz.
Srebrenica 'da insanlığın ölümünün 18. yıldönümü...
Ben 90'lı yıllarını çocukluğun masum kucağında,ana-babasının şefkat gölgesinde,sağlıklı,huzurlu bir şekilde geçirmiş biriyim.
Peki ya Srebrenica'daki akranlarım?
Çocukluğunda oyun oynaması gereken sokakların kan gölü ve çürük et kokusuyla dolduğu,
duyması ve söylemesi gereken neşeli şarkıların yerini anaların ağıtları,çığlıklarının aldığı,
hayatın renkleriyle boyanırken minik ruhu,gördüğü ilk yeşil renk;sıcacık güneşin dallarında parıldadığı bir ağaca,çimene değil de tabutların üstündeki örtülerden ibaret olduğu,
belki de o tabutların içindekilerin anne babası kardeşi olduğu...
bir çocuk olmak nasıldı?
Tabii eğer, öğrenemediği renklerden biri;deniz mavisi renginde gözlerin üstünde duran belli belirsiz,incecik sarımtrak kaşların ortasından kin dolu bir kurşun girmemişse hâlen?
Onu da küçük kurşunla vurmamışlarsa?
Sâhi,Srebrenica'da çocuk olmak nasıldı?
Senelerce durmaksızın yağmur kussa Sırbistan bulutları,o feryatların alevlendirdiği yangınları söndüremeyecek.
Sönmeyecek o acı...
Sâhi Srebrenica'da anne olmak nasıldı?
Mezarı olmayan evlâdını yüreğinde tutuşmuş da sönememiş ateşlerin bıraktığı küllere gömen bir anne olmak nasıldı Srebrenica'da?
Peki,bir baba?
Karısına,kızına gözü önünde tecavüz edilip de öldürülen;şerefi iğrenç,kanlı ve kirli postalları altında ezilen o baba...Onun yerinde olmak nasıldı?O baba olmak nasıldı Srebrenica'da?
Daha niceleri...
Srebrenica'yı yalnızca katliam adı olarak hatırlamak ne acı!..
Şimdilik sadece 'UNUTMADIK'.
en az sırplar kadar, hollandalı askerlerinde sorumlusu olduğu katliam. 30 saat içerisinde 9 bin kişye yakın insan bile bile bu kasaplara teslim edilir mi be hey vicdansız şerefsizler?
maalesef birleşmiş milletlerin katkılarıyla olmuş 8 bine aşkın kişinin öldüğü hüzünlendiren katliamın olduğu yer.bu son olur inşallah da diyemiyoruz çünkü 18 yıldır çok oldu şuanda bile çatışmaların olduğu dünyada saçma istek ama inşallah birdaha olmaz..
500 sene osmanlı himayesinde barış içerisinde yaşamışlıklarının intikamını aldı sırbı sülalesini düzdüklerim.orada ölen kız benim ablam,annem erkekler abim babam oğlum kardeşim,bugün dünyada tüm müslümanlara zulmediliyorsa bunun sebebi osmanlının olmamasıdır.zira bu zalimler çişe gidemezdi osmanlı korkusundan.Allah büyüktür intikam alıcıların en büyüğüdür.
