Spotlight, mark ruffalo’nun başrolde yer aldığı, Gerçek bir hikayeden uyarlanmış olup, taciz olayıyla gündeme gelen bir kilisenin kendini aklamaya çalışmasını ve bu tacizi aydınlatmaya çalışan Boston Globe gazetesi yazarlarının olayı araştırma,ardından haber olarak kamuoyu ile paylaşma sürecini anlatan 2015 yapımlı filmdir.
Filmi Beğendim lakin zaman zaman olay örgüsünden koptum, film hem yavaş ilerlediği için hem de diyaloglarda yer alan isim fazlalığından ötürü. birkaç rahip haricinde mağdurların,avukatların ve suçluların isimlerini birbirine karıştırmaya başladım zamanla.
Ama ne olursa olsun işledikleri konudan ötürü vermiş oldukları sosyal mesajlardan ve yarattıkları farkındalıktan son derece etkilendim,zaman zaman dayanılmaz olaylara tanıklık etmiş olduğum için izlemesi çok zor oldu. Ben izlerken zorlandım,bunları Sahiden yaşayanlar olduğunu düşündükçe kötü hissettim.
en iyi film oskarı alan film. gerçek bir olaydan esinlenilmiş ve tamamen gerçeği anlatan bir film. aslında filmi iki kısımda ele almak istiyorum, bir sinemasal olarak iki siyasal olarak.
siyasi kısa olduğu için ondan başlıyorum.
bunu da bir filmin işleyişi iki dönemsel olarak ikiye ayıracağım.
filmin işleyişi genel olarak kilise ve cemaatlerin otoritelerinin amerikada bile olsa, mahkeme ve yerel yönetimler tarafından yargılanamayacağını yargılansa bile diplomatik düzeyde ört bas olayının çok kolay olduğunu göz önüne sermekte. yani bu da bizim ülkedeki cemaat yapılanmasını aslında bir nevi, sıradan bir şey, bütün ülkelerde olabilecek bir şey olarak göstermekte.
dönemsel olarak ise, filmin amerikan seçim sürecine denk gelmesi, medyanın neler yapabileceğini göstermesi bir nevi bana donald trump'ın propaganda filmiymiş gibi gelmesini sağladı açıkcası.
sinemasal olarak;
filmi muhtemelen izleyenlerin bir çoğu sıkıcı bulacaktır, zaten öyle olmaz mı? en iyi film oskarını alan bütün filmler genelde sıkıcıdır.
filmin öyküsü işleyişi, insanların gittiği yol üzerinde karşılaştıkları zorluklar çok iyi bir şekilde betimlenmiş. bence filmin can alıcı sahnesi, baron'un spotlight ekibine yaptığı konuşma, " bazen zamanımızın çoğunu,karanlıkta tökezleyerek harcadğımızı unutmak kolaydır. birden ışık yanar ve suçlanacak bir şey bulunur."
kamera açıları sinematografi çok iyi şekilde kullanılmış, ki benim gözümde en iyi kurgu ödülünü de alabilirdi, bir hayli akışkan bir sıkıcılığı mevcut filmin.
oyunculuklar gerçekten üst düzeydi, mike sasha ve baron gerçekten inanılmazdı, bir de en çok beğendiğim, adını unuttum. zamanında tacize uğrayan şimdilerde evli bir rahip olan adam.
ben her filmi izlerim diyenler için belgesel tadında izleyebileceğiniz bir filmdir.
Malum, bizim dinde hristiyanlıktaki gibi merkezi yapı yok, dolayısıyla müslümanlıkta dinsel yapılar kendini cemaatler olarak gösteriyor. insanlar göğsünü gere gere ben menzildenim, ben şuradanım falan diyebiliyor.
Bu ülkede cemaatlerin faaliyetlerini açıkça ortaya koyan necip hablemitoğlu, uğur mumcu, turan dursun gibi aydınlar çatır çutur öldürülmüşlerdi. Günümüzde ise 45 çocuğa tecavüz eden sapıklar siyasi makamlarca bir kereden bi şey olmaz yauuvv denerek geçiştirildi.
Yani şurada islam ve hristiyanlık olarak galatasaray ve fenerbahçe gibi iki ezeli rakip ve ebedi dostsunuz. insan biraz ekürisinin benzer sorunlarla karşılaştığında ne yaptığına dikkat eder değil mi? Gazetecileri öldürmek, siyasi otoriteye işi kapattırmak gibi seçeneklerden hiç faydalanmamış isacılar. insan bi cemaatçi kankilerim ne yapmış ne etmiş diye göz atmaz mı?
Teknik açıdan baktığınız zaman konuyu işleyişi çok zayıf ve yetersiz aksiyon sıfır sanat sıfır nitelik olarak bu kriterlerden yoksun.
Sanırım daha iyi bir ekip daha iyi bir yapım ortaya koyabilirdi izlerken kanser oldum.
geçen sene kpss ye hazırlandığım dönem genel kültür başlığı altında bu film tüm ödülleri toplamış almış başını gitmiş yahu diye düşündürmüştü bana.
arkadaşla filmin içeriğini bilmeden sohbet ederken 'spotlight' denen film de bütün ödülleri toplamış yahu dedim. hayır yani konular o kadar sıradanlaştı ki artık bu kadar etkili olan senaryo neyi anlatıyor ola ki dedim. arkadaş o esnada filmin içeriğini okuduktan sonra anaç bunu izlememiz lazım anacım dedi. neymiş lan konusu dedim, yakın tarihli türkiye olaylarından esinlenilmiş gibi bir konusu var dedi.
açtık izlemeye başladık. malum vakıf geldi tabi akıllara. üzeri örtülmüş her olayı belalar anarak izledim. ülkemiz için de böyle bir ekip diliyorum diyerek bitirdim. evet birçok şeyi lanetlemekle izledim filmi ödülleri de haketmiş bence. zira onca şeyin üstü örtülmüş gizlenmiş eğer bu filmi de örtüp gizleselerdi çok manidar olurdu durum.
nitekim artık izleyin izlemeyin size kalmış demek isterdim ama artık izlemeden ölmemeniz gereken filmler listenize bu filmi de eklemeniz lazım diyorum.
bahsedilmeyen bir yanı çok güzel espriler de barındırmasıdır. filme biraz tempo da katabilseler daha iyi olabilirmiş. bunu da sanırım gerçek hikayeden alıntı diye böyle olabilir olarak yorumladım. filmin ortasındaki bir sahneden sonra dedim ki şimdi işler karışacak. ama olay örgüsü hiç o tempoya giremedi. güzel film. ama çok daha güzel olabilme şansını bu sebepten kaybetmiş gibi. michael keaton ve rachel mcadams'ın oyunculuğunu çok beğendim.
Yönetmenliğini Tom mccarthy'nin yaptığı başarılı bir film. Özellikle ensar vakfı rezaletinin tazeliğini koruduğu bir dönemde izlenmesi gereken bir eser. kilisenin adı karıştığı taciz ve tecavüz olaylarının üzerine giden bir grup gazetecinin başından geçenleri konu alıyor. Gerçek hikayeden uyarlanan film, dini kurumların içinde bulunduğu kokuşmuşluğu gözler önüne seriyor. olayları çözmek yerine üzerini örten zihniyet, suçluları cezalandırmadığı gibi onları yer değiştirerek geçmişten gelen hastalıklı yaklaşımı sürdürmeye devam ediyor. 2002'de patlak veren bu hadise sonucu binlerce rahip ve kilise görevlisi mahkemelerde yargılandı. Bu tehlikeli refleks sadece kiliseye özel bir sorun değil. ensar vakfı rezaleti size birşeyler çağrıştırmıyor mu
Çocuk tacizinin katolik kilisesinde sistematik hale geldiğini belgeleyen gazeteci ekibinin (spotlight), bu önemli bulguyu araşırma sürecini anlatan 2015 yapımı bir film.
Film katolik kilisesini baz alarak çok önemli saptamalar yapıyor. Ama Ülkemizdeki ensar vakfı çocuk tacizi skandalını göz önüne aldığımızda, filmdeki saptamaların bütün dinleri ve dincileri kapsadığı görülecektir.
Filmin konu aldığı araştırmada ortaya çıkan sonuçlar şöyle:
1) bu tür kurumlarda taciz olayları münferit değil. Sistemin bir parçası olarak, dinin cinsellik üzerine kurduğu baskıdan kaynaklanarak, süre gelen ve göz yumulan bir durum.
2) bu tür işleri seçenlerin önemli bir bölümü çocuk tacizine zemin hazırladığı için bu tercihi yapmış. (Filmdeki oran %6)
3) fakir, yardıma muhtaç ailelerin, tek sığınağı din olan, korunmasız çocukları özellikle seçiliyor.
4) kurbanlar ve yakınları, utançtan ve en yakın çevrelerinin baskısından yılarak çoğu zaman şikayette dahi bulunamıyor.
5) arada şikayet eden çıkarsa, zaten fakir ailelere az bir sus payı verilerek, olay mahkemeye intikal etmeden ört bas ediliyor.
6) taciz sadece eşcinselliği kapsamıyor. Fırsat bulunursa kız çocuklar da kurban oluyor.
7) cemaatler, "ama bu kurumlar bir sürü hayır işi yapıyor; birkaç kişinin kusuru için bütün kurumu suçlayamayız." Diyerek aklama yaptığı için, kurumlar dejenere suç yuvaları olarak faaliyetlerine devam ediyor.
Turan dursun'un dediği gibi "din bu!"
Edit: araştırmayı yapan ekibin çoğunun inançlı katolikler olduğunu da belirtelim. Bir inanca sahip olmak onun bütün pisliklerini örtmeye çalışmak değildir.
Oyunculara bakıyorsun kadro süper denilecek kadar sağlam. Elimizde konu var oyuncular var ortaya süper ötesi birşey çıkmasını bekliyorsunuz. Ama inanın ortada hiçbirşey yok. Sıkılmaktan öteye gitmez bu filmi izlemek. Aldığı ödüller ve o kadar abartılmasının altında başka sebepler olduğunu düşünüyorum.
Filme çirkin ya da kötü demek kesinlikle yanlış.ama mark ruffalo sayesinde daha izlenir hale gelmiş.bazen inanılmaz sıkıcı hale geldi film.bir gün gerçekten inanmak istediği Zaman kiliseye dönmek istediğini ama bu gerçekleri öğrendiği için elinden bu inancını aldıklarını söylediği sahnede tamam evet oluyor diye düşündüm ama baştan sona aynı hız da devam etti.söylemek istediğim konu çok güzel evet baskılara rağmen etik değerlerine sahip çıkan gazeteciler vs hepsi çok hoş.ama bu işin peşini bırak şeklinde telefon konuşmaları dışında yaşadıkları bir zorluk yoktu kanımca.çok daha ağır işlerle uğraşıyor gerçek gazeteciler.kilise gibi bir kurumu karşına alıyorsan daha aksiyonlu daha gerçekçi olabilirdi.iş adamları bile neler yapıyor medyayı yönetmek adına eksik ve yarım kalmış bir film tekrar izledim ama hala Danish girl ve the room kadar iyi değil gözümde.konu çok güzel, mark ruffalo harika olmasına rağmen yine de eksikti.
yılın en iyi filmi oscarının bu seneki kazananı. ne kurgusu çok güzel ne de akıcılığı. bu filme oscarı konusu ve bu konuyu tüm gerçekçilikleriyle belgesel havası veren ekibi kazandırmıştır. ayrıca karekterlerin iç dünyalarıda çok fazla yansıtılmadan konu izleyiciye olumlu anlamda iyice yedirilmiştir.
rakiplerinden en güçlü aday the revenant'ı da izledim ve bence oscarı kesinlikle bu film hakediyor.
edit: ayrıca sinemanın 's' sinden anlamayan andavallar için şuna değinmek istiyorum. ben burada the revenanttan daha çok hakediyor oscarı dedim diye eksileyeceksiniz ve ben de haklı çıktığım için sevineceğim. ama bilin ki ben de the revenantı çok beğendim. hatta bu filmden daha çok beğendim. ama haketmiyor kardeşim. biz beğendik diye en iyi film olmuyor ve çokta güzel oluyor. film yapısı olarak güzel diye almıyor bu ödülü. zaten öyle olsaydı biz seçerdik ödül verilecek filmleri. IMDb değil orası.
..bu olayların gerçekten yaşanmış olduğunu bilmem ve kilisenin ki benim gözümde vatikanın; çocuk tacizine/tecavüzüne göz yumması, hatta kabul edip işin doğasında görmesinden sonra değeri kalmamıştır. bunu ortaya çıkaran gazetecilerin filmde gösterilenden kat kat ne türlü baskılara maruz kaldığını tahmin edebiliyorum ve yaşasın basın özgürlüğü diyorum. haberden sonra bu filmin yapılabilmesi de bence ülkemde olmayan ayrı bir cesaret ve özgürlük.
Adaylar içerisinde en sona bıraktığım ve ödülü alınca da dün akşam anca seyredebildiğim film.
Konusu yaşanmış ve ürpertici olunca oscar almak zorunda mı bir film? Evet, oyunculuklar ve diyaloglar iyi ama iki dalda oscar nedir kardeşim?
Sorsalar derim ki, "dindarlık eşit değildir ahlak" önermesini tokat gibi filme çekmiş adamlar. Yani bu kadar.
Konusu çok güzeldi ancak çok ağır bir konu olan "cinsel istismar " konusunu sadece kesin gişe alır rahatlığıyla işlemiş gibilerdi. Hani "klise , çocuk tacizleri " yeterli gibi gelmiş adamlara. Konuyu basitleştirmişler. Adam " evet tecavüz ettim zaten bana da tecavuz etmişlerdi " diyor. Filmin senaryosu arızalı. Tacize uğrayan insanların Psikolojilerini pek yansıtamamışlar.
"Taciz mi ? Ha evet bana da oldu " modunda diyaloglar.
