geçen gün -ismini vermeyeyim- hocanın birisiyle oturduk sohbet ediyoruz işte bursaspor'un stad açılışı falan derken mevzu döndü dolaştı spinoza'ya geldi ki benim en celallendiğim mevzu spinoza ve kanttır. bu başladı ampır ampır konuşmaya konuştu konuştu en sonunda bana "ya zaten spinoza'nın sorusu ontolojik bir soru değildir ki" demesin mi? ulan hoca senin avradını sikerim adam ol orospu çocuğu diyecekken kendimi zor tuttum! neymiş spinoza'nın sorunu ontolojik değilmiş teolojikmiş. meğersem spinoza görünmeyen ve bütüncül bir tanrının peşindeymiş! ben sustum sustum en sonunda "peki hoca spinoza görünmeyen bir tanrının peşindeyse ontolojik argümanların tek bir tanesini göster bana ki yaratım ve töz'den bağımsız olsun? ee ne olacak o zaman bütün ontolojik sorular-sorunlar teolojiye kaymayacak mı? "heidegger'in evi" ontolojik mi teolojik mi töz ve fenomen'in ayrıldığı nokta neresi? ne diyon amk öğlen öğlen gene saçmalıyon!!!!" bu baktım kıvırmaya başlıyor yok aslında descartes ontolojiktir spinıoza değildir vs devam ediyor dedim sus sus benim canımı sıkma git şurdan iki kahve al da karıların götlerine bakalım az. sustu sessiz sessiz gitti kahvesini aldı geldi.
teolojiktir. git biraz panteizmi araştır. ama bence spinozayla uğraşma max stirner le anarşizm okumalarına başla neden mi çünkü ilk önce bireyci anarşizmi kavramak gerekir.
tüm ontolojik sorunlar teoloji çıkmazına girer dostum. çünkü önünde sonunda sorun varoluşun determine mi indetermine mi olduğu noktasına gelecektir ki, burası einstein ile bohr'un da güreştiği teoloji ringidir artık.
