ankarada cebeciden kızılaya yürürken sıkça karşılaşılan, adını bilmediğim ağaçlardır. mayıs ayında çokça kokarlar, sanırım tozlaşma zamanına denk geliyor.
boğaziçi üniversitesi güney kampüse inerken garanti bankasına doğru sola sapan yolun dibinde kokan ağaçlar. genelde kışın ve bahar dönemlerinde azar bu koku.
zamanıdır; sonbahara teslim olup yapraklarını döken
o güzelim sperm ağaçları gölgesinde dinlenmenin şimdi
ve alabildiğine genişleyen yaylalarda dolaşmak
seni ilk günkü gibi sevmenin tadı ve yine yeni yeniden
o sperm ağaçları gölgesindeki yanlızlığım...
türk edebiyatının gururu rahmetli Ahmet Muhip Dranas şiiri.
ilk ellerini tuttuğumda o asırlık sperm ağaçları gölgesinde
bana öyle uzak ve öylesine yakındın ki birtanem
şimdi üzerimize attırılmışlığın verdiği küskünlük ve utanma
hayır sevdiğim üzülme, çünkü biz ölümsüzüz sevgimizle artık.
bilmeyene şaka gibi gelir ama böyle bir ağaç var. bizim sokağın arkasında var bir adet resmen ağaç döl kokusu yayıyor. aynı ağaçtan 1-2 yerde daha gördüm fakat cinsi nedir bilmiyorum.
