Yapmayın lan. Tarihe uymayın. Hadi dönsün tekrar. Taze bitti. Acım çok taze.
O kadar aciz durumdaydım ki. Gannicus çarmıha gerilince. Böyle ellerini çekip, bütün kolu yırtarak tekrar savaşmaya devam eder sandım. Olmadı...
Kaldıramıyorum ya. Andy'den sonra bırakmıştım diziyi. Tekrar bi şans vereyim dedim yeni adama. Tabiki andy olsa daha iyi olurdu ama bu adam da çok güzel taşıdı. O liderliği gösterdi.
Bilmiyorum şimdi ne yapacağım.
Ya ne bileyim aslında ölmemiş olsun, kavak yelleri efe gibi geri dönsün. Başlatmayın lan tarihinize. Neyse çok duygusalım şu sözle bitirmek istiyorum: " roma bi gün yıkılacak, ama senin adın hep hatırlanacak".
herkesin bir ayrıntısı var bu dizide benim ayrıntım ise,
spartacus mızrakları yiyor,
ardından karısından kalma kumaş parçasının yere düştüğünü görüp geçmişe gidiyor,
daha sonra başını kaldırıyor, kılıcın inmesini bekliyor,
tam o sırada gözlerini kapatıyor,
ve karşısına sura nın yani karısının silüeti geliyor, yani ölmeyi beklerken karşısındaki son görüntü karısının nur yüzü...
en çok üzüldüğüm sahnesi ne spartacus un ölümü ne de gannicus un çarmıha gerilmesi olan dizidir. crassus un oğlanın, sezar a çaktığı sahnedir. yediniz ulan delikanlı adamı.
repliklerini neredeyse ezbere bildiğim, milyonuncuya izlememe rağmen hala ilk defa izliyomuşum gibi etkilendiğim tek dizinin final sezonudur.efsanedir.özellikle en son andy reisin "i am spartacus" diye haykırdığı sahne tüyleri diken diken eder.
tarihe uygun olarak bitmemiş dizi. tarihte adamın ölüp ölmediği bilinmiyor çünkü cesedi bulunamamıştır. sonunda spartacus'ün ölüp 2 eş cinselin yaşadığı tarihin de ayrıca amk.
dün gece son kez izleme şerefine nail olduğum gelmiş geçmiş en iyi dizilerden. spartacus'tan önce breaking bad'i bitirmiştim ve "artık hangi dizi tat verir ki?" düşüncesindeydim. karşıma spartacus çıktı. hep bi ön yargıyla yaklaştım ben bu diziye. arkadaş ortamında falan "pornodan farkı yok", "bir haftalık meme ihtiyacını karşılar işte" gibi yorumlar gelirdi. ben de bu yüzden çok tutulduğunu sanırdım. izlemeyi de çok düşünmüyordum. benden önce kardeşim izlemeye başladı ve "abi şöyle iyi böyle süper, kesin izlemelisin" falan deyince bi izleyeyim bakalım dedim. iyiki de dedim. dizi ve roma tarihi hakkında bilgi sahibi olmadığım için ayrı bi heyecanla izledim tüm bölümleri. birçok izleyici roma tarihini bildiği için sonunu bilerek izledi. ben bilmediğim için şanslıymışım meğer. blood and sand 9. ya da 10. bölümlerdeyken andy whitfield'in öldüğünü öğrendim. her izleyici gibi ben de çok sevdiğim bir yakınım ölmüşçesine üzüldüm, ağladım. 1. sezon finalini tekrar tekrar izledim, ağladım ağladım... kanseri yendiğini, bir süre sonra tekrar nüksettiğini ve bu sebeple öldüğünü öğrenince daha bir üzüldüm. huzur içinde yatsın. andy abimizden sonra liam mcintyre onun boşluğunu doldurmaya çalıştı. dolmazdı tabiki ve dolmadı da. ancak ben bir süre sonra alıştım kendisine. ve yapılan olumsuz eleştirileri haketmediğini düşünüyorum. özellikle final bölümündeki performansı inanılmazdı.
gannicus... batiatus'un deyimiyle "insan gözü böyle bir güzellik görmüş müdür?" o piç tavrına ve kahkahalarına hayran olmamak elde değil. gladyatörler içinde en yetenekli olanıydı bence. açık ara en karizmatik olanıydı ayrıca. kılıç en çok ona yakışıyordu. ölüm en çok ona ve kardeşine (bkz: oenomaus) yakışmadı. inanmadığı bir dava uğruna, sırf oenomaus inanıyor diye canını ortaya koydu. kardeşine yaptığından dolayı hiçbir zaman kendini affetmedi. ama biz onu çok sevdik. çarmıha gerilerek ölmeyi hak etmedi. vicdansız senaristler!
crixus... yenilmez galyalı. sana da her zaman sempati duydum. naevia karısı yüzünden spartacus ile birçok kez ayrı düştün. kodumunun karısı gazladı da gazladı seni. ama aşkına olan saygım yine de sonsuz. şampiyonluk sana da çok yakışıyordu. ölümün sikik tiberius tarafından olmayaydı iyiydi, ama sağlık olsun. adamsın sen de.
oenomaus... nam-ı değer doctore. sen de büyük bir abimizdin. senin kadar sadık adam var mıdır şu dünyada? hep onurdan, şereften bahsettin. ama senin sahiplerin şerefsizdi be abi? quintus'ta onun babası olacak dallama da adam değillerdi ki. onlar için ölmek onurlu bi ölüm değildi bence. en çok sadakatine saygı duydum senin. giderken gannicus'a yeniden "brother" dedin ya. bi kez daha sevdim seni o zaman. tek gözün kör olmasaydı eminim o "fucking egyptian"ını öldürebilirdin. neyse ki senin öcünü gannicus reis aldı sağolsun.
agron... 1. sezon finalinde daha dikkatli olsaydın kardeşin ölmeyecekti. neyse ölenle ölünmez. seni de sevdim süt oğlan. spartacus'un her zaman arkasındaydın. her kararına saygı duydun. seni de sadakatinden dolayı tebrik ediyorum. yalnız gay olmayaydın iyiydin. halbuki öyle ibne tipi de yoktu sen de ama neyse. elin kılıç tutamaz haldeyken bile romalı kanı dökmek istedin ya, helal sana. ölmeyen tek gladyatör de sensin. koçum benim.
varro: spartacus'un batiatus hanesinde güvendiği ilk ve en iyi dostu. o şımarık zengin piçi yüzünden öldün ya, neyse ki eşin intikamını aldı amına koduğumun züppesinden.
batiatus: siktir git gözüm görmesin seni. mevki-makam sahibi olmak için götünü bile verirsin sen. siktiğimin capua'lısı seni.
ashur: senin orospu çocukluğun kimseyle kıyaslanmaz. ama karakteri oynayan abiye saygı duymak gerekir. o nasıl oyunculuk öyle?
sura: kelimelerle anlatılamayacak bir güzellik. dizi boyunca beni en çok etkileyen sahne spartacus'un elinde can verdiği sahnedir. hele o müzik yok mu? ağlama da göreyim
mira: sura'dan sonra dizinin en güzeli. gözlerine hayranım senin. o nasıl bir güzelliktir öyle? spartacus'a da ilaç gibi geldin. ok atmayı öğrenmen de güzeldi.
naevia: 1. sezondaki naevia ne güzel, ne tatlı birşeydi öyle. yerine gelen de bi o kadar uyuz ve sevimsizdi. crixus'u gazladın da gazladın. bi sus be karı. yok madenler şöyleymiş de böyleymiş. siktin durdun adamcağızın kafasını. öldün de rahatladım.
lucretia: senin amına koyayım ben. sana ne desem az. sonradan görme işte nolcak? bi zamanlar "sen lazım değilsin, o pis sikin lazım" dediğin adama tapar oldun. öyle bi orospusun işte. ha bir de ciddi ciddi quintus'u seviyordun lan. o adamın nesine aşıktın olm sen bi söyle hele?
ilithyia: bak kötü konuşmak istemiyorum ama senin ağzını yüzünü ha... sen ne biçim bir insansın lan? nası bi orospuluk olm sendeki? insan istese bu kadar şımarık olamaz. 1. sezon finalinde geberip gitmeni isterdim de kaçtın gittin o zaman. lucretia lucretia dedin bak noldu şimdi? çocuk da gitti, geberdiğin de iyi oldu. pis sevimsiz seni!
marcus crassus: seni o kadar karizmatik, iyi bir insan ve sözüne sadık biri olarak gösterdiler ki, "acaba gerçekteki adam da böyle miydi" sorusunu sormadan edemiyor insan. bence değildir. zekana hayran olmamak elde değil, ama o karına vurmayaydın da o tiberius denen yavşak doğmayaydı.
caesar: rome dizisini izleyen herkes bu caesar'un sönük kaldığından bahsediyor. o yüzden çok yorum yapamayacağım. tarihi merak ettiren adamlardan birisin ama, o yüzden okuyacam mutlaka. ayrıca amk senin. gannicus'la götün yemedi dövüşmeye tabi. göt kafalı!
sanırım gömüldüğü yerde kalkanını mezartaşı tarzı bir şey için kullanmışlardı işte sura hatun da diyordu ya sen yılan mı artık ne resmi vardı o kalkanin üstünde hatırlayamıyorum onun önünde diz çökeceksin falan öyle bir şeyler.
izlerken insanda dört nala koşma isteği uyandıran, her sahnesinde 'koçum bea yürü' dedirten, final olması sebebiyetiyle burunda bir sızı, kalpte bir burukluk, simitte bir bayatlama yapan pek bir sevdiğim dizi.
