yine eskilere daldım. eskiden (tebessüm) çubuk makarna diye adlandırılan makarnayı, yemesi kolay olsun diye kırıp pişirirlerdi. bilirsiniz, toplum olarak kolaya kaçmayı çok iyi biliriz. şimdilerde kaşık yardımıyla, çatalı yuvarlayıp yiyenlerde var, füfü sesleriyle solucan gibi yutanlarda. öğreniyoruz, önce öğrenmeyi sonra uygulamayı. sabır gerekli biraz.
Cahil değildir Türkçe kullanıyordur spagetti diyecek özentilik seviyesine henüz ulaşamamıştır bide ona cahil diyebileck kimseleri bi tarafına takmaz çünkü bu kadar boş zamanı yoktur.
cahil değildir. sempatiktir, cool olmak gibi bir derdi yoktur, özgüveni tamdır, candır...
annemin bir lafı geldi şimdi aklıma; gereksiz konuşunca, "çok konuşma düdük makarnası" derdi. ne kadar da sempatik ama, öyle değil mi?
lüks restoranlara, muhtemelen iddaa da tutturduğu parayı yemek için gelen ilginç ve cahil tiplerdir. yahu bir insan spagetti gibi müthiş ötesi bi yemeğe nasıl çubuk makarna der be fesleğen sosu?! ayrıca o gün saygın bir italyan beni görecek ve 'ay bu insanların olduğu yerde mi yiyorsunuz sizde' diyecek diye ödüm kopmadı değil hani, neyse ki kimseye görünmeden kalkmıştık masadan!
