tarifi zor bir sevgi bu aslında.
yağmur kar bir insanı ne kadar mutlu edebilir ki belkide saçma salak arkadaşlardan can sıkıcı siyasetten boktan tv kanallarından daha mutlu eder.
ayaklarım ıslansa da seviyorum soğuk havayı
elektrik faturası yüksek gelse de seviyorum
burnumun ucu buz tutup soğuk alsam da seviyorum
ellerim ayazdan kırış kırış olsa da ellerimi cebime koyup kulaklığımda son ses müzikle uzun uzun yürümeyi seviyorum
konuşmaktan ço yürümeyi anlatmaktan çok dinlemeyi
terlemekten çok üşümeyi seviyorum
yağmur damlalarını seviyorum üstüm başım çamur olsa da hapşurarak işe gitsem de tarif edemediğim bir şekilde seviyorum.
soğuk havada durakta otobüs beklerken tellendire tellendire, titreye titreye sigara içmenin keyfi de ayrıdır. yazın sıcaktan bayılmış, konuşma girişiminde bile bulunmayan insanlarla, bezgin bezgin ter silmektense kışın soğuktan titreyerek 'bitaraflarım dondu beah' muhabbetti tercih edilesidir.
Soğuğun iliklere işlemesinden haz duymaktır. Evde soba yanar, kalorifer yanar, Sokaklar boştur, hava kapalıdır. insanın tüm bunlardan keyif almasıdır soğuk havayı sevmek. Öyle ki yaz aylarında grönland, isveç gibi yerlere taşınılmak istenir, sürekli kalın giyinmekten hoşlanılır. Karda yağmış, çay demlenmiş, üstüne birde doğadaysanız daha bir harika olur.
Duygusal olan insanların daha bir memnun olduğu hava biçimidir. Yapılacak farklı aktiviteleri vardır. Mesela karlı yada yağmurlu havada yürümek, seyahat etmek gibi. Bunu herkes yapamaz. Evine kapanır, kolay kolay diğer odaya bile geçmek istemez. Soğuk hava durumu olanlar için yani ısınma sorunu olmayanlar için can fakat yakacak bulamayan başka insanlar için ise ızdırab doludur.
içimi titreten havayı sıcağa girince yaşadığım rahatlama için seviyorum. Sıcağın asıl değerini dışarıda saatlerce yüzünüze yediğiniz soğukla ve ayağınızın ağrımasıyla anlıyorsunuz. Şükretmek için de bir sebeptir.
