sert ve sağlam bir havanın estiği yere kaç!
yalnızlığına kaç! sen küçük ve acınacak kişilere pek yakın yaşadın. onların göze görünmez öclerinden kaç!
onlar sana karşı öcden başka bir şey değildirler.
artık el kaldırma onlara!
sayısızdır onlar, hem senin yazgın sinek kovalamak değildir ki...
Üstinsan daha soğuktur, daha az tereddüt eder ve "fikirlerden" korkmaz; saygı ve "saygınlık" erdemlerine, ayrıca "sürü erdemi olan" hiçbir şeye sahip değildir.
Önder olamıyorsa tek başına ilerler...
iletişim kurulamayan biri olduğunu artık bilir.
Sıradan olmak onun için tatsız bir şeydir...
Kendisiyle konuşmadığı zamanlarda bir maske takar.
içinde, yüceltmek ya da suçlamak mümkün olmayan kendisi gibi, soğuk bir yalnızlık taşır.
