"ya ne yapacağım ben şimdi? entry gir diyor, bakalım konu neymiş? hah tamam şimdi bir şeyler yazalım, ya bunu yazar da çaylak olursam, neyse yazmayayım, ah şu x yazar da buranın kabadayısı sanırım, uzak durmakta yarar var. çaktırmamalıyım yeni yazar olduğumu. amanın adımın başlığını açmışlar, "sözlüğün yeni yazarı, hoşgeldin". ahanda çaktılar bile, neyse istifimi bozmadan devam edelim, tüh ya bir allah'ın kulu bile özel mesaj atmamış, sanırım buraya zor alışacağım, millet çatır çatır yazı yazıyor, bir de bana bak. ne yapacağım ben şimdi?" günüdür.
başka bir sözlükten uçurulduğu gün bu sözlüğü keşfedip girilmesiyle ve diğer sözlükten uçurulmanın verdiği gazla ilk gün yaklaşık 100 entry girildiği gündür.***
ilk gün hevesle akla gelen herşey yazılır anaa en çok yazanlardan biriyim diye sevinilir,hehe benim hamurumda yazarlık var canım hiç zorlanmadım diye kabarılır,daha sonradan of hiç yazasım yok,benim düşündüğüm şeyi yazmışlar gibi bahaneler ve bu gazın sönmesiyle devam eden günler bütününün ilk günü.
insanin basinin dondugu zamandir. ne yazacagini sasirip oradan oraya atlar. ilk gunun sokunu yine yine ilk gun atlatir ve yazar olma gururu omuzlarinda tasiyacagi onurudur, hisseder.
dikkat çekmek imkansız gibidir. birbirini tanıyan yüzlerce insan arasında bir partiye gitmiş bir insan gibisinizdir. ama; bazı yollar vardır. örneğin "şebeklik yapmak". ilk günden şebeklik yapıp da gündeme oturabilir herkesin sizi konuşmasını sağlayabilirsiniz.**
ondan ilk güğn yazar olan arkadaşlar bildikleri şeyleri girsinler o gün. müzik grupları olsun, tiyatro oyunları olsun, filmler olsun. böylece ayar yeme olasılıkları düşer.
herhangi extreme duygular içine girilmeyen, sıradan bir gündür. tek fark yazdıklarının sadece moderatörler tarafından değil, yazar ve okurların tarafından da görülmesidir.
haa, bu yazar için kendi muhtevasında heycan oluşturabilir orası beni ırgalamaz.
