sözlüğümüzün yeni akımı. türk insanının, bireyin din özgürlüğünü nasıl da benimsediğinin göstergesi. din özgürlüğü algılanıyor ki; ille benim kendi dinime karışılmayacak. hayır canım. şimdi şöyle oluyor ki; sen de başkalarının dinine saygı göstereceksin. papa islam'la ilgili söz söylüyor. hurra, hadi tepki gösterelim. tepkiyi de görün. yazı, dilekçe değil. yollara çıkıp barbarlık yapmak. tamam tepki gösterme demiyoruz. fakat başkası ateist olduğunu belirttiğinde sen ne yapıyorsun? yok efendim; "yanlış", "her şey tesadüften ibaret olamaz". yapma canım kardeşim. ne kaldı senin papa ile aranda o vakit. sen de olmuşsun bir papa. herkes kendi dinine inanmakta özgürdür. bizim tebliğcilerimiz bile; gayrimüslimin dinini kötülemez, islam'ı överdi; hatırlar mısınız bilmem. ayrıca; bunu okuyup "anaa ateist lan bu" diyecek ergen arkadaşlarımız için;
din öyle bir konudur ki sokaktan kimi çevirseniz edeceği iki kelime olur. ya savunur ya da senin dinin sana benim dinim bana der. sarhoşun birine "rezil, utanmıyor musun halinden?" deseniz sizi önemsemez. ama gidip "allahsız, niye içiyorsun?" deseniz üzerinize yürür. insanların içinde kabul etmeselerde bir yaratan inancı vardır, kimi bunu yaşar, kimi ise derinliklerine atıp kaçmaya çalışır. sözlükteki durum da buna benzerdir, kimileri islam tebliğ dini olduğu için bilmeyenler öğrensin diye bilgi amaçlı yazılar yazmaktadır, ama gel gör ki içindeki inançtan korkan veya sorumluktan kaçmaya çalışanların hedefi haline gelmiştir din başlıkları. üç kuruşluk bilgisiyle ya da provakatif amaçlı açtığı başlıklar görüntü kirliliğinden başka bir şey de değildir. hatta ve hatta bu başlıkların ilk entrylerinin çoğu da tanım değildir, "ben böyle düşünüyorum, böyle biliyorum." diyerek sol frame in ebesi ile izdivaç yapılarak ortalığı toplama görevi diğer yazarlara bırakılmıştır.
başkalarından beklenen sağduyuyu kendisi göstermeyen insanların inanılırlığı ne kadar olur, gelin siz karar verin. ayrıca dine saldırmak kolaydır, zor olanı inandığını savunmaktır zaten.
bir yazar, kur'an'dan öyle cümleler seçip başlık açar ki hemen insanlar ikiye ayrılır. "mantıksız olduğunu ifÂde edenler" ve "her daim kur'an'ı savunup bu başlığı açana ince yollu laf sokanlar"...
defalarca yayına konmuş bir filmdir bu. seyretmekten sıkılmıyor insanlar...
ben sıkıldım şahsen.
Dinin , ontolojik açıdan tartışan olgun bir anlayış yerine tarikatların-cemaatlerin yaptığına benzer içi boş aforizmalarla dolu populist betimlemeler yoluyla ifade edilmesidir.Tartışmaları ontolojik zemine çekemeyecek kadar radikal karadipli şovenist yazarların din felsefesini tıpkı islam tarihi gibi siyasallaştırıp True Believer okurlara paket yapmasıdır.
Anormal bir durumdur*, çünkü sözlük tartışma mekanı değildir. Tartışmak için forumlar vardır. Fakat üyelerin genel eğilimleri "kural tanımamak" olduğundan dolayı format bazında kabul edilebilir kılınmıştır yine yazarlar tarafından.
gayet normal karsilanmasi gereken tartismalardir. lisedeki din hocamiz "dinde zorlama yoktur. islama inanip sartlarini yerine getirdigin surece zorlama olmaz" derdi. ayni dusuncede olan cok fazla kisinin olmasi uzucu. inanan kisi inanmayanlara "hepiniz cehennemde yanacaksiniz" derse, inanmayan da "vaktinizi ve enerjinizi bos islere harciyorsunuz" der. zaten tartisma denen seyin tanimi budur (tez - antitez) kutsallik bahanesinin arkasina siginip "ben herekese dedigimi derim ama onlar diyemez, benim dusuncelerim kutsal" demek cok yanlis ve haksiz. durmadan dine saldiridan hakaretten bahsediliyor. dine saldiri ya da hakaretin sinirinin ne oldugu soylenmiyor. "allah yok" demek dine saldiri ya da hakaret mi? ya da "islam dini toplumsal gelismenin onunde engel teskil ediyor" demek? genel anlamda bunlarin hicbiri hakaret veya saldiri icermiyor ama dindar insanlarin cogu bunlar gibi en ufak elestiri veya karsi gorusu hakaret olarak algilayip saldirgan bir tutum aliyor.
bazı şeyler adı üstündedir, din > inanç > inanmak. bu da onlardan biridir. adı üstünde inanan inanır inanmayan inanmaz; aksi ya bitmez tartışmalar ya da şiddet demektir. bu nedenle gereksiz bulduğum eylemdir.
