eski esim o donem benim icin bir teselli degildi. cok yanilmis bir kalbin eminligiyle sevilen adamdi. bulutlarin uzerindeydim evlenme teklifini kabul ederken. o donem cok alternatif teklif geldi bana, hepsini kendinden emin reddettim.
ha su an eski esin geri donuyor deseniz kabul etmem. ama ilk sevgilililik, evlilik, bosandiktan sonra 7-8 sene bir numaramdi.
Annem de en samimi kiz arkadasim da karakter olarak hircin tipler. Bana durmadan kendini sevdirmek icin erkek arkadaslarina iyi davraniyorsun, ne oluyor, deger mi biliyorlar, kotu davran diyorlar. Valla bunu duymaktan biktim. Zaten beni bu dunyada hep en yanlis okuyan iki kadindir. Simdi size olayin aslini anlaticam:
Hayatim bosanmadan onceki donem ve sonraki donem olsrak ikiye ayriliyor.
Evlenmeden once 10 erkek arkadasim varsa, dokuzunu terk ettim. Cunku ruhum rahatsizdi. Huzursuzdu.
BosandiktAn sonra ic huzurumu buldum. Sevgilime iyi davranmak icimden geliyor. Ayrilmamak, sadakatle beklemek icimden geliyor. Artik srvgililerimi terk etmiyorum.
Siz benim guzelligimi goremiyorsunuz diye icimden gelmemesine ragmen adamlara sirret mi davranim?
Bazı gerçeklikler insan hayatında döngüsel bir travma ile birlikte o insanın hayatında majör etkiler yaratır. Bu da o hayat içerisinde rasyonel tercihlerin yapılmasını manipülatif şekilde etkiler.
işte genelde kader, özelde tercih denilen şey aslında budur.
