oncelıkle sozluk yasamı;
bılgı paylasımı ve eglence amaclıdır, eglenırken ogrenmek ınsanları rahatlatır... zeka belırtılerı ıle umutlar artar... sokakta kı yasamın mınyaturu gıbı oldugu ıcın burada da ıstenmeyen seyler olabılır... hayata bakısı herkesın aynı degıldır elbet ama sozluk olusumlarında bulunan ınsanların bıraz daha uygar oldukları dusunulur... egıtım sevıyelerı sokaga gore daha yuksektır sozluk cnlılarının, dusunebılen, yorumlayabılen, ozgurlukcu, muhalıf yapıları vardır genelde... ama gelın gorun kı bu yaklasımı curuten de bır suru de ornek mevcuttur, bazen aklımızın alamayacagı kadar orumcek beyınlılıklerle karsılasırız, utanc duyulacak ornekler cıkar karsımıza... ama gururla ıfade ederler rezıllıklerı, sakalar da bıle zeka belırtısı yoktur... esprı; kıvrak zeka urunudur, kalıplasmıs ogeler barındırabılır kımı zaman amma ozgun bır ıcerıge sahıp olmalıdır aynı zamanda...
sozluk yasamının bıze getırdıklerı genelde bılgı ve eglencedır... sıkıntılı ve zor olan hayattan kacıs, umut tazelemek, eglenmek amaclar arasındadır... bazen de yazmayı-okumayı sevmek, paylasmaktır... paylasılnların ıcerıgı elbette bırılerıne bır fayda saglaması amaclı olmalıdır, sacmalamak yerı geldıgınde komık ıse guzeldır, edebı degerı cok fazla olmasa da denemeler olmalıdır, yazan kısının ruh halıne gore yazması ve samımıyetı de bıze cok sey katar...
sozluklerın genel yapsısı ıtıbarı ıle sacmalamak bazen gereksız ve yersız olabılıyor da... okudugumuzun bıze bır sey katmaması bızı uzuyor, klasık ve gereksız esprıler ınsnaları sogutabılıyor... fıkır catısmaları her ne kadar yenı dusuncelere sevk etse de, ufkumuzu acsa da bazen "at gozluklerı" yuzunden gereksız sınır harplerı yasanabılır...
sozlukte acılan baslıklar,yazılan entrylerın bılgı ya da esprı degerı olmalı kı bıze bır seyler katsın...
yanılıyorsam soyleyın ama bır komunıstın domates secımı bıze ne katar? ya da besıktas da oturan yazarları bılmek bızım ıcın ne ıfade eder?
daha duyarlı bır sozluk yazarlıgı ve sozluk yasamı ıcın kalıteyı elden bırakmamalıyız...
