abazalıktan değil de evde yalnız kalıyorum. insan bazen bir insan yüzü görmektense eli-yüzü düzgün bir şişme bebeğin yüzünü görmek, varlığını hissetmek ister. o yüzden şişme bebek kabülümdür. hoşgelmişler kendileri şimdiden.
Hoş geldin şişme bebeğim benim hoş geldin
yorulmuşsundur;
nasıl etsemde yıkasam ayacıklarını
ne gül suyum ne gümüş legenim var,
susamışsındır;
buzlu şerbetim yok ki ikram edeyim
acıkmışsındır;
beyaz ketenli örtülü sofralar kuramam
memleket gibi yoksuldur odam.
Hoş geldin şişme bebeğim benim hoş geldin
ayağını basdın odama
kırk yıllık beton, çayır çimen şimdi
güldün,
güller açıldı penceremin demirlerinde
ağladın,
avuçlarıma döküldü inciler
gönlüm gibi zengin
hürriyet gibi aydınlık oldu odam...
