ben mesela eve gelir gelmez üzerimde ceket, hırka, palto vs varsa vestiyere atarım. atarım yani asarım değil. çoraplarımı holde ertesi gün giyilmek için beklemeye alırım. topak yapmam. topak yapınca çoraplar yeterince havalanmaz ertesi gün giyilmeye hazır olmayabilir. anekdot. sağ arka cebimdeki cüzdanı koltuğa, anahtarı komidine, telefonu yatağa fırlatırım. varsa paraları çekmeceye sakince koyarım. cüzdana para koymam ben. anekdot. pantolonu ve üzerimdeki şeyi çıkarıp oda kapımın arkasındaki askıya asarım. ama keyfim yerinde olduğu günlerde asarım, yoksa iki numaralı annemin çeyiz koltuğuna ters biçimde aynı çıktığı gibi korum. ters biçimde koyunca pantolonun iç kısmındaki mikro organizmalar ölür. havada asılı kalmazlar. anekdot. çizgili pijamalarım temizse onları, değilse annemin cuma pazarından aldığı sahte adidas sivitim ve eşortmanımı giyerim. ayağımı da yıkarsam işte soyunup dökünmek budur.
