sabahın köründe telefonum çaldı. gelen davetle heyacanlanmıştım. muhafazakar bir türban markasının katolog çekimleri için fotoğrafçı arkadaşım beni de davet etmişti. hemen kabul ettim. orada çok güzel türbanlı kızlar olacaktı. onlarla tanışıp, onlardan bir imza alma peşindeydim.
arkadaşımla buluştuk. çekimlerin yapılacağı yere geldik. firmanın sahibi kirli sakallı bir hacı abiydi. defalarca hacıya gitmiş kabenin etrafını nasıl ezilmeden tavaf ettiğini bize anlatıp keyiflenmiş, çaylarımızı tazeletmişti. masasına kurulmuş çekim yapılacak yerin karşısında bilgisayar ekranına ara ara bakıyor ve bizle sohbet ediyordu. hacı abinin masada 3 tane laptop yan yanaydı. içimden 'zenginlik bu olsa gerek' dedim.
hülasa uzatmayayım. içeriye 3 tane güzel türbanlı bacı girdi. hepsi birbirinden güzeldi. ışıl ışıl rengarenk kıyafetler askılara dizilmişti.
arkadaşım makinesini aldı çekim yapılacak yere gitti. kızlar soyunma kabinine girdiler. hacı abi benimle sohbeti bıçak gibi kesti. hacı abinin gözler faltaşıydı. uzay araştırmaları merkezinde kainata çarpacak göktaşını gözetleyen işini ciddilikle yapan bir gözetmen sanabilirdiniz.
kızlar kabine girdiler. galiba içerde soyunuyorlardı. üstlerine ismini vermek istemediğim bu markanın şuh kıyafetleriyle çıktılar kabinlerden.
hacı abi:
'ha ne diyordum'
+ şeytan taşlamayı anlatıyordunuz dedim.
kızlar yeniden kabine girdiler. hacı abi'nin lafı kendiliğinden titrek bir alev gibi söndü. göz bebekleri bembeyaz kesildi.
izin istedim. zaten beni duymamıştı. dışarı çıktım. koştum, koştum... serin ve temiz hava iyi gelmişti.
birinin feyki olduğunu dememe gerek yok sanırım.
akşamda hacı bakkal emminin kapalı kızlara bakması vardı senaryo aynı. sizin hayalleriniz ne bozuk ya öyle gidin biraz oksijen alın.
hava iyi gelir.
