başıma maalesef gelmiş bir durumdur. çoğu zaman farkedildiği anda yavaş ve sakin hareketlerle ya oda değiştirilir yada perde kapatılır.
ancak benim başıma öyle bir geldi ki...kısaca anlatiyim.
sıcacık bir banyodan sonra galatasaraylı bornozumu giydim , kuşağını bağladım ve normalden farklı olarak odama değil de salona geçtim. ev boş olduğu için rahat hissediyordum tabi. saatte sabahın erken bir vaktiydi. 10-11 gibi. tabi ben kurulanmaya karar verip bornozu çıkardım. bir güzel kurulandım falan derken , dedim biraz ilkelliğe döneyim. tarih öncesi insanları anlayayım.
ancak tarih bana en sert tokadını o an vurdu.
resmen geçmişten günümüze ilkel ve modern toplulukların kısa bir karşılaşması , bir ahlak-kültür savaşı oldu.
evet salonun perdesi açıktı ve karşımızdaki apartmanın terasında 5 kişilik bir aile , sıcak havanın verdiği mutluluk ve kuş seslerinin habercisi olduğu bahar aylarını bütün o pozitif enerjileri ile karşılamaya çıkmışlardı. taze zeytinler , yeni demlenmiş çay ile yapılan tatlı bir sabah kahvaltısı sohbetini karşı apartmandaki çok afedersiniz çıplak bir eril kişi orasını burasını kurulayarak mahvetmişti.
ailecek bana baktıklarını farkettiğimde artık çok geçti ancak telaşa kapılmadım. vücudumdan utanmıyorum ve burası benim evim! edası ile yavaşça arkamı döndüm ve odama geçtim.
kısacası biraz dikkat etmekte fayda var. yoksa toplu travma geçirtebilirsiniz komşulara. ne gerek var.
insanı coşturabilir. Bunu farkedince camın dibine kadar gidersiniz ve "isteyen biraz daha baksın" dercesine küheylanı cama yaslarsınız. kaşlarınız çatık, göğsünüz kabarık bir şekilde diğer pencereleri süzersiniz. Çekinecek bir şeyiniz yoktur. Yiğidin malı meydandadır. burada amaç perdeyi açık unuttuğunuzu çaktırmamaktır.
