--spoiler--
Fırtınalar içinde yanıyor bu bedenim
Ben sözünü dinleyen uslu kızın değilim
Onun güzel gözlerini yüreğimden atamadım
Söz vermiştim sana anne yeminimi tutamadım
Ne varsa yüreğimde ona versem yetmiyor
Benim bir dediğimi inan iki etmiyor
Kızın yine aşık anne
Sevdim yine masumane
Cezam neyse razıyım ben
Yazılmış o kaderime
--spoiler--
yeri geldiğinde haykırıştır.
aslında daha da zoru, bunca derdin içinde sırf annen üzülmesin diye mutluy-muş gibi yapmak. belki herkese rol yapabilirsiniz, ben güçlüyüm havalarında dolaşabilirsiniz, hatta ağlamayı bile yediremezsiniz kendinize. kendinizi bile kandırabilirsiniz zaman zaman ama bi tek onu, annenizi kandıramazsınız. o yalandan gülücüklerin, aniden ağlayışa dönüşebileceğini bilir. gözlerinizdeki kederi asıl göstermek istemediğiniz kişiden saklamak için, göz göze bile gelmekten çekinirken, asıl o anlar her şeyi ama yapacak bi şey yoktur. ve son olarak "anne bari kimseye söyleme" dersiniz en zavallı halinizle.
