cemil meriçin 1965den 1969a kadar istanbul üniversitesi edebiyat fakültesi sosyoloji bölümü öğrencileri ile yaptığı derslerden ve 1974 sonrası verdiği bazı konferansların notlarından oluşan eser.
notları kızı ümit meriç tutmuştur.
tek kelime ile muhteşem bir eserdir.
"Felsefe, Eflatun'a göre hayretle başlar. Ülkeleri atının gidebildiği yerlere kadar fetheden bir milletin, ne ölüm karşısında metafizik bir korkuya, ne de hayrete düşmesine imkan vardı."
"Solcular, Statu quo'yu tarihin akışına göre değiştirmek istediklerini söylerler. Tarihin akışına göre demek, Tanrı'nın varlığını kabul etmektir."
"Düşüncenin nepantesinden (iksirinden) içen insan için şarap gibi, fani zevkler veren adi vasıtalara ihtiyaç yoktur."
"Faşizm iktisaden gelişmemiş bir ülkenin sosyalizmidir. Sığ olduğu için kalabalıkları rahatlıkla sürüklemek imkanına sahiptir."
Montesquieu: Tımarhanedekiler, dışarıdakiler kendilerini akıllı sansın diye içeri tıkılmış bedbahtlardır.
Sighele: Hapishaneler dışarıdakiler kendini namuslu sansın diye yapılmıştır.
M.A. Ersoy: Son dersi felaket neye mal oldu düşünsen, Beynin eriyip akardı yaş misali gözünden.
Emerson: Fikir adamı egoist olmalı. Kalabalık, alışkanlıklarını bozanı, ileriyi göreni sevmez.
