kapitalizmin propagandacıları, sosyalizmin, özgürlüklerin sonu demek olduğuna inandırmaya çalışırlar. oysa gerçek tam tersidir. sosyalizm, özgürlüğün başlangıcıdır. sosyalizm, insanlığa en büyük acıları veren kötülüklerden kurtulmak demektir; ücret köleliğinden, sefaletten, toplumsal eşitsizlikten, güvensizlikten, ırk ayrımından, savaştan kurtuluş demektir.
sosyalizm, gerçekleşmeyecek bir düş değildir, toplumsal evrim sürecinde ileri bir adımdır ve gerçekleşme zamanı çok yaklaşmıştır. bunu idrak edemeyen zihniyet ''boşuna meydanlarda kıçınızı yırtıyosunuz sosyalizm ütopayadır gercekleşmez'' şeklinde malca beyanlarda bulunur çünkü sistem onu öyle bir şeklillendirmiştir ki o artık modern köle olmuştur,kendisi için iyiyi kötüyü ayırayamaz duruma gelmiştir.bundandır bu ''sosyalizm ütopyadır'' serzenişleri...
ifade özgürlüğünün olmaması, devlet sana neyi uygun görüyorsa onla yetinmen, sınırlılıklarının içinde eşitlik denen şeyi özgürlük olarak bilmendir.
sosyalizm bir zamanlar gerçekleşmişti, tutunamadı düştü yıkıldı, paramparça oldu.
zafer kapitalizmindir.
düşüncelerini hayatı boyunca hiç çalışmamış bir yahudiden değil, bilimden alan insandır. zırvalıklarla, hayallerle işi yoktur bu insanın. dünyada sosyalizmin kalmadığının son kalesinin de geçenlerde düştüğünün farkındadır yine bu insan.
çocukken bir oyuncağımız vardı, bir daha istedik, büyüdük bir ayakkabımız vardı daha iyisinden olsun istedik, işe yerleştik keşke daha yüksek pozisyonda olsaydık dedik, maaşımız arttı biraz daha artsa diye didindik.
bir araba aldık sürekli modelini yükseltmek istedik, ev aldık bir de dubleks alabilsek keşke diye uğraştık.
hasılı hiç azla yetinmedik, yetinmiyoruz.
insan azla yetinmez hep daha çoğu ister.
sosyalizm işte bu yüzden ütopyadır ve hep öyle olacaktır.
bu dünyayı uluslararası şirketler yönetirken sosyalizmin başa gelmesi mümkün görünmüyor. 2001 yılını hepimiz yaşadık, dsp hükümetini para oyunlarıyla bitirdiler. herşey bu adamların elinde kapitalizmin en büyük düşmanlarıyız ama yapabileceğimiz hiçbirşey yok. önümüzdeki seçimlerde diyelimki sosyal demokratlar zafer kazandı ama yine aynı oyun oynanacak.
dünya düzenine etki eden david rockefellerın rahmi koçla olan yakınlığı söylediklerimin ülkemizdeki boyutunu adeta destekler niteliktedir.
imkansız değildir ama yine de ütopyadır. öncelikle günümüzde çin, k.kore, küba , vietnam , sovyet rusya gibi sosyalizm ile yönetilen ülkelere baktığımızda çin dışında sosyalist ülkelerin halkın refahı bakımından pekte başarılı oldukları söylenemez. çin ise gerek nüfüsü gerek sanayi alanındaki konumu tarafında sosyalizm cuk diye oturduğu bir ülke olduğu aşikardır. hele ki çağın güçlü devletleri bu sisteme karşıyken bunla mücadele etmeye kalkışmak daha vahim sonuçlara sebep olabilmektedir. (bkz: kuzey kore). belki sosyalist sistem ütopya değildir ancak sistemin ülkemizde uygulanması kesinlikle ütopyadır.
Sosyalizm değil de komünizm için ütopya demek doğrudur. Çünkü insanoğlunun o bilince ulaşabilmesi bir ütopyadır heleki bu kadar kapitalizme entegre olmuşken. insan çıkarları doğrultusunda hareket eder, bencildir, sahip olmak ister, tembeldir, sorumluluktan kaçar dolayısıyla yönetilmek ister. Kapitalizmin başarısı bundandır.
cimri bir zengindir, çok cimri zengin tanımıştır ya da yoksulluğuna rağmen "ben de zengin olucam, ben de etrafa paralarımı saçarak lüküs bir hayat yaşayacağım" hırsıyla yaşamaktadır.
