bir sosyalistin hezeyanı.
sistemler konuşulur sistemler tartışılır. her sistemin bir pazarlama aracı vardır, bazıları özgürlüğü pazarlar, bazıları mutluluğu. özgürlüğü pazarlayanlar insanların üstüne karabasan gibi çökerler, toplum içindeki aykırı düşünceleri barındıran beyinleri vucutlarından arındırırlar, insan sistemin kölesidir, sistemler köle ister, kurban ister.
devrimlerini kanla beslerler, kanla büyütürler oysa hiç bir ideoloji insan canından asla daha değerli değildir.
mutluluk pazarlayanlar toplumun bir kesimini, burjuvasını kastedererler, önemserler. burjuva dışında kalanlar fabrikalardaki robotlardır, açlıktan nefesi koka koka çalışan.
hala kavrayamadı ideolojilerin tecavüz ettiği beyinler çözümün sistemlerle değil insanlarla olacağını. sistemlerin insan yetiştirdiğini düşünenler sistem sonrası rusyadaki insan manzaralarına baksınlar...
ne kapitalizm insana insan gözüyle bakar ne sosyalizm. beyninde ideolojilerin sperimleri dolaşırken bu gerçeği zor kavrarsın evlat.
sosyalizm hiçbir yer için umut değildir şeklinde yalanlanabilir tezdir. sosyalizm adı güzel uygulaması kanlı ve adaletsiz bir sistemdir. en az kapitalizm kadar. ukraynada yaklaşık beş milyon köylüyü açlıktan öldürecek kadar adil bir sistemdir. sosyalizm bir refah projesi değildir. herkese eşit yoksulluk vaat eder. bugünkü zenginliğin kaynağı kapitalizmdir. karma ekonomiden bahsetmiyorum.
kelimeler önemli değildir. sonuç olarak kelime dediğin şey harflerin yanyana gelmesinden oluşur. bu yüzden kelimeleri üretmek ve tüketmek son derece kolay bir eylemdir. asıl önemli olan kelimelerin altını doldurabilmektedir.
şuizm son çaredir, kurtuluş buizmdedir demek kolay. sen bunların altını nasıl dolduruyorsun peki? önemli olan burası.
gün gelip kelimelere değil anlamlara baktığın zaman hiç biz izme ihtiyaç olmadığını göreceksin.
dini cemaatlerden , sosyalizmi de sosyal bilgiler dersinde okulda öğrenen bünyelerin anlayamayacağı ama bir çok sözde aydın tarafından halka yanlış aksettirilmesine rağmen hala türk milletinin yüreğinin bi köşesinde çıkacağı günü bekleyen , türkün tek direnç kaynağı.
sosyalizmin türkiye'nin kurtulmasında seçeneklerden biri olduğuna inanmak kimilerinin hakkı olabilir, makuldur. ama sosyalizmi tek seçenek olarak sunmak fikri dikte etmektir, en küçük tabiriyle hayalciliktir..
