aslında her yerde olan; çokça inkar edilen güçler çatışmasıdır. bir okul içinden tutun bir ev içinde bile sosyal olarak sınıflandırılıp bu duruma göre muamele görebilirsiniz. iki kişi arasında dahi itici güçler haline gelebilir. sosyal sınıflaşma, doğduğunuz türden, cinsiyetinize kadar sizi ötekileştirir, bir köşeye iter. ta ki siz de birilerini bambaşka köşelere itene kadar adice olduğunu ileri sürersiniz. hümanizm her yiğidin harcı değil.
olması gerekendir. hani bu ülkenin inşaat işçisine de doktora da ihtiyacı vardı ? kimi elma olacak kimi armut. herkes güneş olmaya çalışırsa işimiz var.
görüyorum elin eksiye gidiyor. ekonomiyi bir düşün, sonra karar ver.
Şu anki sınıflaşmanın adaletsiz olduğunu düşünüyorum fakat asıl ütopik ve adil olan yetenekleri ve seviyeleri farklı insanlar için oluşmuş olan sınıflı hayattır.
Zira herkes kendi ölçüsünce üretebilir, kendi ölçüsünde algılayabilir, kendi ölçüsünce mutlu olabilir. Evrim böyle çalışır. Filhakika çeşitli ideolojilerdeki sınıfsıf toplum mitleri birer ütopya değil distopyadır.
