ben elimde gitarım, yanımda biralarım ve üstümde eski püskü giysilerle oturdum boğazın tam karşısında yere, bağdaş kurdum. deniz kıyısından boğazı seyretmek, sadece yıldızları ve boğazın ışıklarını seyretmek bile ayrı bir haz verdi o gece. üstümün kirlenmesine aldırış etmeden döktüm üzerime biraları içerken.
sen üstünde ne olduğunu anlayamadığım, belki ropdöşambırdı. ama elinde puron yoktu. o zaman tamam... şık mı şık bir elbise ile katıldın o geceye, ışıkları şehrin ışıklarını örten, sadece olduğu yeri aydınlatan ve yıldızları göremeyen, tam da arkamda kalan o ünlü restorana gelerek. yemek bile yerken önünde beyaz bir peçete vardı üstün kirlenmesin diye. belki havyarın üstüne düşmesinden korkuyordun. haklısın.. çok para verdin o elbiseye. bir de o garsonlar yok mu? etrafında deli divane oldular resmen.
şaşırdım. etrafımda kimse yoktu. ben ve gitarım dışında, biralarım ve gitarım dışında. ama zannettiğim gibi olmadı, biranın da etkisi ile oldukça güzel ve rahat çalmaya başlamışım ki, arkamda birbirilerini tamamlayan çiftler hep bir ağızdan bana eşlik ediyorlardı üstlerinin kirlenmesine aldırış etmeden.
galiba o gece şunu anlamıştım. bende yapmacık bir şey yok, sosyal statüde ki yerim ise; oturmaya çekinmediğim toprak ile üstümün kirlenmesine aldırış etmeden, bakmaya doyamadığım o yıldızlar arasında ki mesafe kadardı.
