Son zamanlarda kendimi amaçsızca ana sayfa yenilerken buluyorum. Hafta sonları bildirimleri kapatıyorum ve elimi sürmüyorum. Ne zaman instagram a girsem kenimi keşfette saatlerimi öldürürken buluyorum.
Twitter desen fake hesapların fake hikayeleriyle dolu. Mizah seviyesi de ben kullanmayı bıraktıktan sonra epeyce düşmüş durumda. Çareyi sözlüğe girmekte buluyorum. En azından kafam daha az yorulmuş oluyor. Hatta yeşil çayımı koyup sol frame i takip ederken arkada Erkin Koray dinlemeyi seviyorum.
Henüz 20 yaşındayım sözlük ama çok yoruldum.
Sıkıldım,sürekli aynı esprileri görmekten herkesin birbirini kopyalamasından,her şeyi genelleyenlerden,like almak için olmadığı gibi yorum yapanlrdan,orijinal fikirlerin azalmasından uzar da gider bu yazdıklarım.yaklaşık 2,5 yıldır kullanmıyordum 5-6 aydır kullanıyorum bu sürede şunu fark ettim.düşünmem yavaşladı dışarı çıkmak gezmek zor geldi çünkü daha basiti vardı.mutlu ilişkileri görmek o insanların çok yakışıklı/güzel sürekli mutlu sıkıntısız ve zengin olduğunu düşünmek vb. Bu etkileri birçok insanda görebilirsiniz zaten(bizim hayeller siyah poşete,ne zaman baba ne zaman,poşeti bana komple gibi) bu durum da O videodakiler gibi olma hayaliyle yanıp tutuşan kızlar var ama gerçek şu ki o sadece ufacık bir"an" ,onun gibi masalsı ilişkiler burada olamaz bre.öyle olmadığını görünce de aldatma,mutsuz ilişki,sen beni sevmiyosun vb,saçma sapan sorunlar,şu an kitlesel olarak tek tipleşme seziyorum doğrusu.bazen instagramda gezinirken dertli reelse de denk geliyorum bakıyorum,kız/erkek tamamen depresyon kaynağı olacak videoyu beğenmiş yok"mutlu olabilirdik"yok kırdılar kalbimi" aklıma gelmiyor ama bu tür şeyler.bu kişilerle konuşulsa sorunun(ki yaladıklarını büyük sorun olarak görmüyorum birçoğu için)küçük birşey olduğu gereksiz büyüttüğü anlaşılacak ama bunu kabul edip çözmek yerine direkt reelsin kucağına atıyor ve rahatlama sağlıyor çünkü o videonun kendisini anlattığını,kendinden bir parça taşıdığını düşünüyor zehrin vücudu sarıp hastalandırması da burda başlıyor,(hepsi aynı şeyi anlatıyor aslında videoların ya terk ya aldatılma vb vb çok bi seçenek yok gerçi konu olarak) çözüm basit sana zarar veriyorsa çekileceksin bi bak kendine 1-2 sene önce nasıldın mutlumuydun depresifmiydin bak ki yıkıntıyı hisset.fark etmemeyi şöyle düşünebilirsiniz büyüdüğünüzü uzun zaman görmediğiniz biri fark ediyor ama siz edemiyorsunuz. Bunun gibi.kısaca önemsiz olabilecek olayları kendi kendimize büyütebiliyoruz.mesela karamsar,aşşırı yavaş müzikler gibi şeyler de etkiliyor o videoları çocuğa izlet sıkıntıdan sakalı çıkar,ben de öyleydim sorunum yok ama izliyordum neyse çok uzattım nokta koyalım artık.çözüm sizin elinizde sevgiler.gelecekteki bana ve bu yazıyı okuyana selamlar :) .
