mutlu olduğum zamanlarda paylaşmaya haya ederim, bu durum zenginliğini yoksulun gözüne sokan görgüsüzleri anımsatır.
belkide bu davranışım sağlıklı değildir, bilmiyorum...
bunlardan bir tanesi kız kardeşimdir. paylaştığı hikayeler ya da görseller o kadar ve müthiş(!) bir mutluluğa sahip olduğuna delalet ki, inanamazsınız..
fakat gelin görün ki, kendisi sürekli beni arayıp ağlayan ve de sitem eden bir insan evladı. mutlu değil ama mutlu gibi görünmeye çalışıyor. bu durum sadece kız kardeşim için geçerli değil, takip ettiğim birçok yakın arkadaşımda da mevcut. sürekli bir tiyatro hali ve sürekli yalan dolan.. halbuki özünde çoğu mutsuz.
neden ya, neden? mutlu değilsiniz ama neden mutlu gibi görünmeye çalışıyorsunuz?
başta kız kardeşim olmak üzere, bu tarz kişilere çok ama çok sitem ediyorum.
dipnot: ben de mutlu değilim fakat sosyal medyada kendimi mutlu gibi lanse etmiyorum. hatta çoğu zaman herhangi bir şey paylaşmıyorum. rakı sofrası görselleri bende bolca mevcut, evet; ama o esnada mutlu değilim birader. neyin cakasını satıp da bunun paylaşımında bulunayım? surat olmuş beş karış, neyin görselini paylaşıp da mutluyum havası yaratayım?
