yalnızlık korkusunun bir sonucu olarak kendilerini topluma sunmuş insanlardır genellikle. her yerde olmak, herkesle görünmek için tuhaf bir çaba gösterirler. tanışırlar, tanımazlar. konuşurlar, dinlemezler. anlatırlar, anlamazlar. kimsenin eskimeyen dostu, unutulmaz aşkı olmamışlardır hiç. can sıkıntısına, boş zamanlara iyi gelirler bazen. çok büyük zararlar da gelmez bunlardan..."normal" olarak kabul görürler her zaman, sosyal insan olmanın tersi bir hastalık, bir rahatsılık sebebi olarak görülür. gösterilir. bir noktadan sonra zaman gerekli düzeltmeleri yapar üzerlerinde!
yaşam enerjisini henüz yitirmemiş ama malesef birgün mutlaka yitirecek olan insandır. bütün arkadaşları tarafından yaşam enerjisini kaybedeceği günün biraz daha gecikmesi için pohpohlanmalı, sevilmeli ve gaz verilmeli söz öbeklerini duvarlara yazı yapıp asılası kişidir.
sosyal bir insan ayağına yatan erkeklerin tek amacı vardır hatun tavlamak. ben ne sosyal yav$ak insanlar tanıdım ege üniversitesi fotoğraf topluluğu ba$kanıyım, her hafta $ehir dı$ına gezi organize ediyorum, bo$ zamanlarımda da modern danslara gidiyorum ay ne kadar sosyalim ne kadar sosyalim sevi$elim mi triplerine giren. sosyal insan ıslak havluyla dövülesi bir insandır.
çevresince tanınan ve etrafındaki kişilerle iyi ilişkiler kuranbilen insandır.
ilginçtir, zaman içinde değişen ve içi boşalan kavramlardan biri güven iken bir diğeri de sosyal olmaktır. 80` li yıllarda sosyal bir birey olmanın çağırıştırdığı anlam kültür faaliyetlerine katılan veya onlarda görev alan, çevresince tanınıp-sevilen kişi olmaktı. aradan geçen 30 yıl içinde sosyal insan olmanın insanların aklında bıraktığı iz, bol bol albüm paylaşımlı, yorumlu, beğenmeli, paylaşmalı bir facebook hesabı ve dakika dakika tweet girmeli bir tweeter hesabı sahibi olmak şeklini aldı. peki sosyallik hangisi?
burada itibaren şahsi kanaatimi yazmakta hiç sakınca görmüyorum. bana kalırsa sosyal olmak, facebook ve tweeterda bağımsız olmaktır. yani gerçekten sosyal yönü ile gurur duyan insan, sevdiği bir arkadaşının doğum gününü facebook tan kutlayan değil, kendi kendine hatırlayandır. gerçekten sosyal bir insan, eski sevgilisine gönderme yapmak için mottovari tweet ler atan da değildir. birkaç ay önce ankara` dan evime dönerken izlediğim bir filmde geçen cümleleri hatırlıyorum şimdi. çok da ahım şahım bir film değil ama sağlam mesaj varmış içinde en sonunda fark ettim. "hapiste iken farkettim ki, oradakilerin dışarıdan haber aldığı tek kaynak televizyon. televizyon syrederken kendilerini unutuyorlar. bulundukları yeri unutuyorlar. sonra düşündüm ya dışardaki insanlar da böyleyse. televizyon kötü bir şey. " evet, farkındayım, konu televizyn değil. ama bilakis, televizyondan çok da etkili bir silah elinizdeki. internet, son yılların en hızlı gelişime tabi olmuş teknolojik icadı değil mi? o veya bu şekilde, oturduğunuzda başına sizi,bizi, hepimizi esir etmiyor mu? kendimizden geçercesine içine dalıp yok olmuyor muyuz saatlerce? oluyoruz. en azından ben oluyorum. onun için hiç çıkıp da " aman da ben şööyle sosyalim, bööyle çevrem geniş " söylemlerinde bulunmuyorum. ve bu sosyal paylaşım sitelerinde üyeliği olmayan kişileri de kınamıyorum. aslında en iyisini yapıyorlar. benden daha iyi durumları şu an için. sosyalliğin hakkını veriyorlar diye düşünüyorum.
bitirmeden önce söylemem gereken bir şey daha. sakın yanlış anlaşılmasın, facebook ve tweeter hesabı olanlara bir lafım yok. ben hür iradeye inanırım. kaldı ki her iki sitede de üyeliğim var. yukarıda çamur attığım her şeyi yaptım ve yapıyorum hâlâ. ama sosyal olmak adına, bilgisayarı kapatıp hayata karışmayı da ihmal etmiyorum. onun için, sanılmasın ki facebook ve tweeter hesabı olanlar asosyaldir diyorum.
bir gün bitap düşecek insandır. fakat bitap düştüğü o andan itibaren sakin yaşamaya adapte olma süreci sancılı olur. çünkü sosyal olma alışkanlığı, tıpkı sevgilinin bir alışkanlığa dönüşmesi gibi bir hal almıştır artık. onsuz evde vakit geçirmek işkence haline gelir. evini bile evi gibi hissedemez olur bu insan. kaçmak ister, kalabalık arar, yalnız vakit geçirmek işkence olur.
bir tür kendisinden kaçan insandır bu.
bir insan kendisinden neden kaçar?
kendisi ile yüzleşecek,kendisi ile baş başa kalıp kendisini "muhatap" alacak göte sahip olmadığı için.
sosyal insan kendi içinde, kendine karşı asosyaldir.
övülen, herkesin olmak için can attığı o sosyal insan götsüz, korkağın tekidir, belki de değildir.
kendisini muhatap olamayan başkalarını ne kadar alabilir sözlük?
