Böyle biriyle 2,5 sene arkadaşlık yaptım. Karısı iki çocuğu var. Basta zeki sanıyorsun hak veriyorsun ama yıllar geçtikçe boş yaptığını anlıyorsun. Tamamen vakit kaybı safi zarar böyleleri. Bi de evlenip çocuk yaptıysan hapı yuttun demektir.
Şuana kadar bütün sevgililerimde yaşadığım durum. Ama en sonuncusu iyi oturdu be yüreğime hiçbir sıkıntı yoktu hatta kesin evleniriz diyordum meğer içten içe biriktirdiği sorunları varmış benimle alakalı olmasa da herşey üst üste gelince bir ilişkiyi yürütemeyeceğini anlamış çok iyi bir çocukmuşum vs. vs. Hep aynı şeyi duymaktan bıktım açıkcası " Çok iyisin, kusursuzsun ama olmuyor . "
bütün insanlar sorunlu biz çoğunun yalnızca kapaklarını görüyoruz.
aşkın kendisiyse gerçekten bir sorun. seven insan sevdiğinin yanında hareket etmesi gerektiği gibi hareket edemiyor. en çok sevdiklerimizin yanında saçmalıyoruz.
talihsizliktir ancak sevgili olacak kişi kavun değildir ki koklayarak alasınız! sorunlu olduğu anlaşıldığı anda terkedilmeli,aksi halde hayatı zehir etme potansiyeline sahiptirler.
gençlik dönemi hezeyanlarıdır. kendi içinizdeki sorunları gösteremiyorsanız, gösterebilene aşık olursunuz, aşık olduğunuzu sanırsınız. ama bir süre sonra sıkar. hep bunalım hep sorun bayar.
anaçlık güdüsü yoğun bayanların, babacan tavırlı bayların başlarına gelebilecek durum.
sorunlar altında kendinizden geçersiniz, ama kıymetiniz de anlaşılmaz...
sorunsuz kimsenin kalmadığı günümüzde normal birine aşık olmak garipliktir. parasızlık, iş, güç derken insanların psikolojileri alt üst oluyor, bunun acısını da sevdiğinden, sevdiklerinden çıkarıyor doğal olarak. çocuklar bile küçücükkken ona cıs, buna cıs diye diye yaşamayı, insan gibi yaşayıp insana insan gibi davranmayı öğrenemiyor, böyle olunca sen de sevdiğin de sorunlu oluyorsunuz.*
bir çok insanın ortak derdi, kanayan yarası. satır aralarında haykırdığımız, isyan ettiğimiz gerçeğimiz. peki gerçek mi? hayır değil.
aslında ne aşık olduğumuz insanlar sorunlu, ne de biz. sorun bizzat aşkın kendisi. çünkü aşk sorunlu, dengesiz, hastalıklı bir duygu. esas mesele bu. aşkı tanımak.
mesele aşkın bize yaptırdıkları. aşk bize çoğu zaman normal şartlarda yapmayacağımız ne varsa yaptırır. bütün olmazlarımızı olmazlara çevirir. bütün dengemizi bozar ,ruhumuzu sarsar. yeri gelir, bizi biz yapan değerlerimizi bile değiştirir.
böyle bir duyguya kapılmış insan da aşığına elbette ki sorunlu gözükür. halbuki sorun ne onda ne biz de, sorun aşkın ta kendisinde.
