anaçlık güdüsü yoğun bayanların, babacan tavırlı bayların başlarına gelebilecek durum.
sorunlar altında kendinizden geçersiniz, ama kıymetiniz de anlaşılmaz...
bir çok insanın ortak derdi, kanayan yarası. satır aralarında haykırdığımız, isyan ettiğimiz gerçeğimiz. peki gerçek mi? hayır değil.
aslında ne aşık olduğumuz insanlar sorunlu, ne de biz. sorun bizzat aşkın kendisi. çünkü aşk sorunlu, dengesiz, hastalıklı bir duygu. esas mesele bu. aşkı tanımak.
mesele aşkın bize yaptırdıkları. aşk bize çoğu zaman normal şartlarda yapmayacağımız ne varsa yaptırır. bütün olmazlarımızı olmazlara çevirir. bütün dengemizi bozar ,ruhumuzu sarsar. yeri gelir, bizi biz yapan değerlerimizi bile değiştirir.
böyle bir duyguya kapılmış insan da aşığına elbette ki sorunlu gözükür. halbuki sorun ne onda ne biz de, sorun aşkın ta kendisinde.
sorunsuz kimsenin kalmadığı günümüzde normal birine aşık olmak garipliktir. parasızlık, iş, güç derken insanların psikolojileri alt üst oluyor, bunun acısını da sevdiğinden, sevdiklerinden çıkarıyor doğal olarak. çocuklar bile küçücükkken ona cıs, buna cıs diye diye yaşamayı, insan gibi yaşayıp insana insan gibi davranmayı öğrenemiyor, böyle olunca sen de sevdiğin de sorunlu oluyorsunuz.*
talihsizliktir ancak sevgili olacak kişi kavun değildir ki koklayarak alasınız! sorunlu olduğu anlaşıldığı anda terkedilmeli,aksi halde hayatı zehir etme potansiyeline sahiptirler.
